Εδέμ

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κύματα
-αδιάκοπα κύματα
όπως οι σκέψεις-

Καμιά φορά ραίνω ιώδιο θαλασσινό
τις πιο βαθιές πληγές μου.

Εκείνες ανθίζουν
σαν ξεχασμένες ορτανσίες
στον κήπο που θυσίασα την ζωή μου

Η πρώτη θεοδικία
ήταν δική σου και δική μου

Έπειτα άρχισε ο χορός του νου
ντύναμε ο ένας τον άλλον
με το ρούχο του κόσμου
κι αγαπηθήκαμε.

Έκτοτε, με καμάκι το φως
αλιεύουμε τις στρεψοδικίες των σοφιστών
και γελούμε με την περιέργεια
των όφεων- αγνώστων.

Ένα όνειρο ήταν καθ’ όλα αρκετό
για να αυτοκτονήσει η πραγματικότητα
πριν σκοτωθούμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2012