Ελεύθερος

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είσαι οι γραμμές στα κύματα,
γύρω απ το λαιμό μου,
έχω οργή μα τη κρατώ,
για κάποιον παφλασμό σου.

Ας φύγεις, αν θες άκουσε,
Μοιάζεις με τ' όνειρό μου,
μα τα όνειρα σε πνίγουνε,
σαν φτάσεις στον βυθό τους.

Αν τα κοστολογείς,
πόσο μετράν για σένα,
σαν τα διαμάντια βάφονται,
με της ψυχής το αίμα.

Τόσο λαμπρά και άχρηστα,
σαν του βυθού το χώμα,
αν δε τα δει ο ουρανός,
είναι ένα μάτσο βρώμα.

Αν θες μαζί μου να γευτείς,
σταγόνες απ τα φύλλα,
από μέσα τους θα δω,
τα όμορφα σου χείλια.

Μα δε φοβάμαι να πονώ,
σαν χάνω κάτι τέλειο,
και μη μου πεις ευχαριστώ,
την χρέωση δεν παίρνω.

Αν έχεις όνειρο ψηλό,
ευθύνη εγώ δεν παίρνω,
για να με πάντα ελεύθερος,
αυτό μονάχα θέλω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2012