Παπαρούνα

Δημιουργός: ΑΠΡΙΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παπαρούνα

(Στη βαπτιστικιά μου)


Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε
που πέρασα από το κρεβατάκι σου
όπου κοιμόσουν μπρούμυτα ,
αφήνοντάς σου ένα γράμμα αποχαιρετισμού...
Όμως σε ξύπνησαν και κατέβηκες κοντά μου.
Ίσως να ήσουν τότε οκτώ χρονώ.


Τα χρόνια περνάνε και συ γίνεσαι
μια όμορφη θεά, άστρο τής Λέσβου.
Είμαι ο νουνός τής ψυχής σου.
Είσαι το κόκινο μήλο τού νοήματος τής ζωής,
η βροχούλα στα χρυσάνθεμα,
το καρδιοχτύπι στο μονοπάτι τής αθωότητας.


Το βλέμμα σου σβήνει την κάθε ασκήμια.
Η ψυχή σου δημιουργεί έναν παράδεισο
μέσα σ' έναν κόσμο παράλογο και φτηνό.
Το πρόσωπό σου είναι η αυγή τής ελπίδας.
Να προσεύχεσαι για τις ανάγκες των ανθρώπων
ξεχνώντας τις δικές σου ανάγκες.


Η αγκαλιά σου είναι ο φράχτης τού παραδείσου
κι η παρουσία σου ρυάκι που κελαρύζει
σ' ένα μελένιο φωτεινό μεσημέρι.
Με τίμησαν οι γονείς σου , να γίνω νουνός σου.
Και το όνομά σου Μαρία,
παπαρούνα τής ποίησής μου.


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

11-12 Δεκεμβρίου 2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2012