Τα δίχτυα της σιωπής

Δημιουργός: marisotri, Μαρία Τριανταφύλλου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο λυπάμαι όταν ο κεραυνός
στοχεύει και χτυπά ακριβώς
και δεν τολμώ να δω καπνό βαρύ
πάνω απ' το άμοιρο κουφάρι,
πόσο φοβάμαι τη σιγή
μετά το ξάφνιασμα του χαλασμού,
μα δεν αντέχω της οδύνης τις κραυγές.
Κι όταν ο κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό
κρύβεται η φωνή μεσ' τα σκοτάδια
πικρή η σιωπή, τα δίχτυα υφαίνει
σαν νάναι άψυχα τα λόγια του χαμού,
μα όπως μοίρασε το φως η καταιγίδα
έλαμψε αστραπή και πήρε τη φωνή,
κέρινα πρόσωπα ο τρόμος στάζει
πόσο ελπίζω πως τα δίχτυα κομματιάζει
η αρρώστια ο θάνατος
δεν έχεις τι να πεις, όλα σκληρά και άδικα
δίπλα σου τριγυρίζουν και θρηνείς
και σε τυλίγουνε στα δίχτυα της σιωπής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2012