rivista anarchica

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>rivista anarchica</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>rivista anarchica</b><p>Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, <i>Κατερίνα Θεωνά </i><p><i> ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ !!!!!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Επειδή δεν μ αρέσει πλέον να ευλογώ τα γένια μου,έχω σταματήσει εδώ και πολύ καιρό<br />
ν ανεβάζω επαναλήψεις,αλά και όσα κομμάτια είχα ανεβάσει ήταν πολύ λίγα αναλογικά<br />
και σε σύγκριση με άλλους.Εχω επίσης σταματήσει τις επαναδημοσιεύσεις των αναρτή<br />
σεων μου ξέρετε αυτών που έχουμε δικαίωμα εως πέντε το μήνα νομίζω...........................<br />
εδώ για άλλους λόγους,επειδή ένα χιουμοριστικό διαβολάκι με είχε βάλει στον πειρασμό<br />
να αλλάξω το περιεχόμενο κάποιων ποιημάτων μου κρατώντας μόνο τον τίτλο και τα σχό<br />
λια.έγινε σε 4 ποιήματα με μεγάλους τίτλους...............επαναδημοσιευσα τα 2 από αυτά δεν<br />
είχαν καμιά σχέση με το προηγούμενο περιεχόμενο αλά ούτε και με τον τίτλο.......επανα-<br />
σχολιάστηκαν και κανείς δεν πήρε είδηση τίποτα ακόμα κι αυτοί που τα είχαν βάλει αρχικα<br />
στ αγαπημένα τους.Οπως καταλαβαίνετε ήταν άσκοπο να συνεχίσω την πλάκα για να απο<br />
δείξω ότι δεν έχουμε δικαίωμα μόνο για μία ανάρτηση την ημέρα αλά για περισσότερες<br />
Στο δια ταύτα<br />
Έχει τραίνο,τρεις και δέκα θαρρώ<br />
στο σταθμό περιμένουν κι οι άλλοι<br />
δεν προφταίνω το παλάτσο να βρω<br />
ίσως κάποτε να έλθω και πάλι<br />
<br />
Είναι η τελευταία στροφή από ένα ποίημα που ανέβασα το Γενάρη του 2010 και περιγράφει<br />
ένα ταξίδι μου στην Ιταλία πριν από 25 χρόνια.Το ποίημα άρεσε μου άρεσε κι εμένα και γι <br />
αυτό το ανέβασα προ ημερών και στο FB<br />
To ταξίδι της επιστροφής θα σας περιγράψω τώρα<br />
Από τις έξι μέρες της διαμονής στην Ιταλία τις 3 τις περάσαμε στη Μόντενα μας φιλοξενούσε<br />
η Λίνα που ήταν φίλη της Ευγενίας με την όποια είχαμε ταξιδέψει παρέα εγώ και η Ιωάννα.<br />
Η Λίνα σπούδαζε στην Μπολόνια αλά έμενε στη Μόντενα.Το σπίτι ήταν παλιό ευτυχώς όμως<br />
δεν είχε φαντάσματα,ενώ για εκείνο το άλλο που μείναμε ένα βράδυ στη Φλωρεντία(με την<br />
ξύλινη στενή σκάλα που έτριζε)δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα.<br />
Η Λίνα φιλοξενούσε κι άλλους Ελληνες εκείνη την εποχή,έτυχε.........μια κι εμείς είχαμε πάει<br />
απροειδοποίητα είχε όμως και πολλές παρέες από Ιταλούς φοιτητές που μπαινόβγαιναν στο<br />
σπίτι,πιάνοντας την πολιτική συζήτηση μας έφεραν διάφορα έντυπα και μερικές αφίσες...........<br />
Ενα από τα έντυπα έγραφε στο εξώφυλλο με μεγάλα κόκκινα γράμματα RIVISTA ΑΝΑRCHICA<br />
αναρχικό περιοδικό Ελληνιστί,μη φανταστείτε ότι είχε τίποτα σπουδαίο μέσα περί προπαγά<br />
νδας κλπ μια μηνιαία επιθεώρηση ήταν σε φτηνό χαρτί καμιά δεκαριά σελίδες χωρίς καν εικο<br />
νες.<br />
Τα περισσότερα έντυπα τα έβαλε η Ευγενία στις αποσκευές της,εγώ έβαλα στο σάκο μου μο<br />
νο μια αφίσα τοίχου μαυρόασπρη ήταν μια φωτο από το κέντρο μιας πόλης του Ιταλικού βορρά<br />
την εποχή της γερμανικής κατοχής που είχε 2 οπλισμένους άνδρες και μια γυναίκα στη μέση<br />
με καπαρτίνα κοντό καλτσάκι και ένα οπλοπολυβόλο στο χέρι.Την εν λόγω αφίσα τη βρήκα<br />
και πέρισυ στο ιντερνετ να μην ξεχάσω να την εκτυπώσω γιατί εκείνη την παλιά δεν την έχω.<br />
Η Βενετία ήταν ο πρώτη πόλη που κατεβήκαμε μπαίνοντας και η τελευταία που επισκεφτήκα<br />
με βγαίνοντας,είχα χωρίσει με τις άλλες επειδή δεν συμφωνούσαμε για τα μέρη τα οποία θέλα<br />
με να δούμε,δώσαμε ραντεβού στο σταθμό.<br />
Στο σταθμό περιμένουν κι άλλοι...................................<br />
Πολλοί ήταν οι άλλοι ο Βασίλης,ο Κώστας,η Μαριάννα ό Σταύρος,η Ρίτσα..........και κάποιοι που<br />
τους γνώριζα μόνο εξ όψεως.<br />
-Τί έγινε παιδιά κι εσείς εδώ?<br />
-Μικρές οι διακοπές του Φλεβάρη Κατερίνα,δεν άξιζε να κατέβουμε Ελλάδα για μια βδομάδα.....<br />
ούτε βέβαια να μείνουμε και στο Βουκουρέστι<br />
τότε ήταν που πήρε το λόγο ο Σταύρος(που είχα να τον δω πολύ καιρό γιατί φοιτούσε σ άλλη <br />
πόλη και που τη σήμερον ημέρα είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο)<br />
-Γειά σου Κατερίνα,μήπως μπορείς να βάλεις 2 παντελόνια τζην στις αποσκευές σου γιατί έχω<br />
ήδη 4 και μπορεί να μας ψάξουν?<br />
-Δε γίνεται Σταύρο έχω ήδη 2<br />
Ψεματα του είπα...........μόνο αυτό που φορούσα είχα και ένα που είχα αγοράσει από καλάθι στη<br />
Φλωρεντία.ράνγκλερ χρώματος μελί το όποιο όμως δεν ήταν τζην αλά κοτλέ.......είχα ψωνίσει<br />
και τρία πουλοβεράκια απ το καλάθι καλά άλλο να σας λέω υπέροχα ζακαρ φοβερά χρώματα<br />
ολόμαλλα και με πολύ λίγα λεφτά...........ένα παρόμοιο είχα δει αργότερα στο κολωνάκι σε τιμή<br />
απλησίαστη.<br />
-Γιατί του είπες ψέματα?με ρώτησε(χαμηλόφωνα η Ιωάννα)<br />
-Ασε μας μωρέ που θα βάζω και θα βγάζω ρούχα απ το σάκκο.επειδή αυτός θέλει να κάνει <br />
εμπόριο.<br />
-Μα μπορεί να έχει ανάγκη..................<br />
Της είπα τη δουλειά έκανε ο πατέρας του..........και ησύχασε.<br />
Στο κουπέ του τραίνου είμαστε εμείς οι τρεις χάριτες,ένα ζευγάρι Αφρικάνων φοιτητών μια ηλικι<br />
ωμένη κυρία αγνώστων στοιχείων και ο Βασίλης που δε βρήκε θέση κοντά στους άλλους..........<br />
μπαινόβγαινε βέβαια παντού κι έκανε θόρυβο λέγοντας τις γνωστές του αηδίες,τον συμπαθούσα<br />
με όμως γιατί είχε πλάκα.<br />
Στα Γιουγκοσλαβο -Ρουμάνικα σύνορα μπήκαν ελεγκτές Σέρβοι..................θα μου πειτε ,γνώρι-<br />
ζες από τότε που δεν είχαν κομματιάσει ακόμα τη χώρα τι ήταν ο καθένας τους,όχι βέβαια.........<br />
οι ίδιοι μας το είπαν που είχαν διάθεση για συζήτηση,ένας μας είπε και τι θερμοκρασία είχε έξω<br />
-18........έπρεπε να το περιμένουμε φρέσκο χιόνι στα μισά του Φλεβάρη,εποχή που συνήθως....<br />
είχε σταματήσει να χιονίζει?Παρηγορήθηκα με τη σκέψη ότι μέχρι που να φτάσουμε οι μπότες<br />
μου θα έχουν στεγνώσει γιατί ήταν ακόμα νοτισμένες από το νερό μέσα στην εκκλησία του ........<br />
Αγίου Μάρκου μέχρι τα γόνατα μου έφτανε κι είμαι πάνω από ένα εβδομήντα,ευτυχώς που δεν<br />
είχε έλθει κι η Ευγενία μαζί γιατί δε θα πάτωνε.Οι Σέρβοι δεν έκαναν έλεγχο στις αποσκευες μας<br />
άλλωστε τρανσιτ περνούσαμε τι τους ένοιαζε?Οι βούλγαροι βέβαια έψαχναν όταν περνούσαμε<br />
απ τη χώρα τους αλά εκείνοι ήταν α άλλου παπά διαδρομή.<br />
-Εχει περάσει ένα τέταρτο και ακόμα δε μπήκαν οι Ρουμάνοι,μήπως μας ξέχασαν?<br />
-Μη ανησυχείτε και θα μπουν λίγο πριν την Τιμισοάρα(πετάχτηκε ο Βασίλης)το έχουν ξανακάνει<br />
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του και το τραίνο σταμάτησε για ν ανεβούν τ αστέρια.<br />
Στο δικό μας το κουπέ μπήκαν τρείς με τις γνωστές γκριζομπλέ στολές παρατηρώντας τις φά<br />
τσες τους καταλάβαινες ότι ήταν απ αυτούς που πριν προλάβουν να σε εκνευρίσουν τους λυ<br />
πόσουν και πριν προλάβεις να τους λυπηθείς σε νευρίαζαν.<br />
-Ελληνες είστε?<br />
δε μιλήσαμε απλά τους δείξαμε τα διαβατήρια<br />
-Τανζάνια (.είπαν οι Αφρικάνοι και έδειξαν τα δικά τους)<br />
Η κυρία αγνώστων στοιχείων τους έδειξε ένα περίεργο χαρτί και ετοιμαζόταν να βγάλει από την<br />
Τσάντα το διαβατήριο της,της χαμογέλασαν όμως και της είπαν ότι δε χρειάζεται.<br />
Πιστέψαμε ότι όλα είχαν τελειώσει ήρεμα.<br />
-Μπαγκάζελε..........μου λέει ο ένας δείχνοντας το σάκο μου.<br />
Που στο διάολο κατάλαβε ότι ο φωσφοριζέ ελεκτρικ ήταν δικός μου ακόμα αναρωτιέμαι..............<br />
Τον κατέβασα και τον άνοιξα για να δει το περιεχόμενο,δεν τον ενθουσίασε,το μάτι του έπεσε<br />
στην τυλιγμένη αφίσα.<br />
-Αυτό τι είναι?<br />
-Αφίσα τοίχου,επισήμανα τη λέξη τοίχου γιατί αυτό το σαινι μπορεί να νόμιζε και ότι ήταν για το<br />
πάτωμα<br />
-Απο Ιταλία?με την Ορνέλα Μούτι?<br />
-Οχι τη Λάουρα Αντονέλλι(το χιούμορ με μάρανε τέτοιες ώρες,αλά δεν άντεχα και τη βλακεία)<br />
-οοο........αυτή έχει γεράσει πιά<br />
Του ξίνιζε κι όλας του κάφρου,ε ρε τι τραβάτε εσείς οι διάσημες...............ευτυχώς που δεν έκανα<br />
το λάθος να του πω ότι ήταν η Σοφία Λόρεν γιατι μπορεί να με πετούσε κι απ το βαγόνι<br />
Με την αφισσοκουβέντα δεν παρατήρησα ότι από τους άλλους δύο ο ένας έψαχνε τις αποσκε<br />
υες της Ευγενίας κι ο άλλος της Ιωάννας.<br />
Αρχισε να περιεργάζεται προσεκτικά το rivista anarchika.......δέκα φορές κοιταξε τον τίτλο........<br />
ένα γράμμα είχε διαφορά από τα Ιταλικά στα Ρουμάνικα rivista και revista ολα τ άλλα οπτικά <br />
και ερμηνευτικά τα ίδια,το ξεφύλλισε και λυπημένος που δε βρήκε εικόνες της το ξαναέδωσε......<br />
Υστερα της είπε να ξεδιπλώσει την  αφίσα με τους αντάρτες του β παγκόσμιου και που ολοι<br />
δια είχα κι εγώ αλά την ονόμασα Λάουρα Αντονέλι<br />
Μόλις τη είδε άρχισε να τσιρίζει λες και τον έσφαζαν<br />
-Οπλα φωτογραφίες με όπλα...........(ουτέ αληθινά να ήταν έτσι δε θα έκανε)<br />
Αρχισε να ξανακοιτάει τα έντυπα .................................<br />
Ηταν έτοιμος να πάρει την αφίσα και να σταματήσει<br />
Πετιέται όμως ο μαυρούλης ο Τανζανός που ήθελε να κάνει τον έξυπνο<br />
-Είναι αναρχικό περιοδικό κύριε<br />
-Μα βέβαια revista anarchika......να το γράφει κι απ έξω(ναι το έγραφε απ έξω άλα έπρεπε να<br />
του το πει ο μαύρος για να το καταλάβει)Τι πήγατε να κάνετε στην Ιταλία?να φέρετε υλικό για<br />
τους αναρχικούς και εικόνες με όπλα?<br />
-Η αφίσα κύριε έχει σαν θέμα Ιτάλούς αντάρτες του β παγκοσμίου πολέμου(είπε η Ευγενία)<br />
-Αναρχική δηλαδή,φέρε εδώ όλα τα έντυπα<br />
Της πήρε τα πάντα μέχρι και κάποιες ιατρικές συνταγές που είχε στην τσάντα της στα Ελληνικά<br />
ύστερα 'αρχισε ν αντιγράφει ολόκληρο το διαβατήριο της και όχι μόνο τα στοιχεία..........................<br />
Το λογικό θα ήταν να ξεδιπλώσει και τη δική μου αφίσα και τότε δεν θα μ έσωζε ουτε ολοκληρη<br />
η τσινετσιτά δεν το έκανε όμως φαίνεται ότι με πίστεψε.<br />
Υστέρα μας ρώτησε αν εγώ η Ευγενία η Ιωάννα κι ο Βασίλης μένουμε στην ίδια Ελληνική πόλη<br />
Αθήνα.Πειραιάς,Λάρισα,Τρίπολη................τυχεροί είμαστε τα αναρχικά στοιχεία αφού έμεναν το<br />
σο μακριά το ένα από το άλλο στην Ελλάδα ήταν ακίνδυνα για τους Ρουμάνους.<br />
Οταν επιτέλους βγήκαν απ το κουπέ μας ο Βασίλης χτύπησε φιλικά στο ώμο τον Τανζανό<br />
-Πως σε λένε φίλε?<br />
-Αλέκα<br />
Παρά τον εκνευρισμό μας τα γέλια μας ακούστηκαν σ όλο το βαγόνι,η σύζυγος του Αλέκα μας<br />
ρώτησε γιατί γελάμε?αλά που να της εξηγείς τώρα<br />
-Σε ποιά πόλη σπουδάζεις Αλέκα(συνέχισε ο Βασίλης)<br />
- Τιμισοάρα<br />
Ευτυχώς σε λίγο τους ξεφορτωνόμαστε είπε η Ιωάννα.Ο Βασίλης όμως δε σταμάτησε<br />
-Και δε μου λες Αλέκα έχει κι άλλα παιδιά εκτός από σένα ο πατέρας σου<br />
-Αλλά επτά<br />
-Κι είναι όλα το ίδιο βλαμμένα μ εσένα?<br />
 Κάτι πήγε να πει (αγριεμένη)η σύζυγος του Αλέκα.αλά την ώρα εκείνη μπήκε ο ελεγκτής των<br />
εισιτηρίων <br />
- Οσοι είστε για Βουκουρέστι κατεβαίνετε Τιμισοάρα κι αλλάζετε τραίνο<br />
-Γιατί ν αλλάξουμε τραίνο?<br />
-Λες να μας περιμένουν οι μπάτσοι στο σταθμό?<br />
-Μα τα δικά μας στοιχεία δεν τα πήραν, μόνο της Ευγενείας<br />
-Παιδιά δεν είναι για καλό,ποιός ξέρει τι θα νομίζουν αυτοί οι ηλίθιοι ότι είμαστε<br />
Τότε πήρε το λόγο η αγνώστων στοιχείων κυρία,που σ όλη τη διαδρομή δεν είχε βγάλει λέξη<br />
και μας είπε χαμογελώντας<br />
-Δεν το ξέρατε ότι θ αλλάξουμε τραίνο?<br />
Πανω στη χαζοχαρούμενη αγωνία μας δεν καταλάβαμε ότι μας μιλουσε ελληνικά<br />
-Οχι όταν πηγαίναμε αλλάξαμε μόνο στο Βελιγράδι<br />
-Στην Ιταλία βγάλατε τα εισιτήρια της επιστροφής<br />
- Οχι από εδώ κατ ευθείαν<br />
-Εμ.................τόσο καιρό και δεν μάθατε ακόμα ότι εδώ πρέπει να ρωτάς για να σε ενημερώνουν<br />
ακόμα και για τα απαραίτητα?<br />
-Συγνώμη Ελληνίδα είστε?<br />
-Δεν μου φαίνεται?Εργάζομαι στην πρεσβεία,είχα πάει να δω το γιό μου που σπουδάζει στην<br />
Μπολόνια και να αγοράσω και μερικά πραγματάκια που θα χρειαστώ σύντομα<br />
Αλλη κεραμίδα κι αυτή που μας ήλθε,και σε τι γλώσσα να μιλήσεις τώρα μόνο στα Αλαμπουρ<br />
νέζικα αν μιλούσαμε δεν θα μας καταλάβαινε αλά Αλαμπουρνέζικα δεν γνώριζε κανείς μας.<br />
Από το ύφος των υπολοίπων κατάλαβα ότι και οι 4 κάναμε περίπου τις ίδιες σκέψεις<br />
Ακόμα και να γλυτώσαμε από το γκρεμό θα πέσουμε στο ρέμα<br />
υπάλληλος της πρεσβείας η κυρία?<br />
και γιατί δεν ταξιδευε πρώτη θέση?<br />
και γιατί δεν μιλούσε σ όλη τη διαδρομή?<br />
Ξέρεις τι είναι να γλυτώνεις απ τους Ρουμάνους και να σε φακελώνουν στην πρεσβεία μας?<br />
Μα έτσι κι αλλιώς  εκεί ακουγόταν ότι είχαμε όλοι φάκελλο.τι πασοκ αλλαγή και πράσινα<br />
άλογα?<br />
Και τι κάναμε?τέτοια περιοδικά στην Ελλάδα κυκλοφορούν στα περίπτερα,όποιος θέλει τα<br />
διαβάζει στα φανερά<br />
Αν όμως στέλνουν τους υπαλλήλους της πρεσβείας στα τραίνα για να χαφιεδίζουν?<br />
Οταν κατεβήκαμε στο σταθμό και μέχρι να έλθει το επόμενο τραίνο η κυρία ήλθε και κάθισε<br />
στο 'ιδιο παγκάκι με μας,σε αντίθεση με την προηγούμενη συμπεριφορά της τώρα ήταν ......<br />
αρκετά Ομιλητική και χαρούμενη.<br />
-Παιδιά σε δέκα μέρες κατεβαίνω Αθήνα,αν θέλετε να δώσω κάποιο μήνυμα σε κανένα δικό<br />
σας μην διστάσετε να μου το πείτε Νέα Σμύρνη θα μένω από εδώ και στο εξής<br />
Σαν κάτι να ήθελε να μας πει αυτή αλά δεν καταλαβαίναμε αν ήταν για καλό η κακό<br />
-Εχετε άδεια  η σας στέλνουν από τη πρεσβεία(τη ρώτησα)<br />
-Αδεια κορίτσι μου και μεγάλη το δεύτερο Σάββατο του Μάρτη παντρεύομαι<br />
α γι αυτό έλεγε οτι πήγε να ψωνίσει κάποια πράγματα που θα χρειαστεί σύντομα,και που ήταν<br />
τα πράγματα?αυτή κρατούσε μια βαλιτσούλα 50 εκατοστών<br />
-Και τα ψώνια τα στείλατε κατ ευθείαν Ελλάδα?<br />
οχι θα τα μεταφέρουν ο γιός μου κι ο πατέρας του με τ αμάξι<br />
Πάλι κάτι δε μου πήγαινε καλά αλά δίσταζα να ρωτήσω.........................................................................<br />
Ξύπνησα τη ν άλλη μέρα στο νοσοκομείο,όχι σε κρεββάτι ασθενούς αλά στο σαλονάκι των επι<br />
σκεπτών,δίπλα μου κοιμόταν η Ιωάννα,ο βασίλης μιλούσε μ ένα γιατρό στο διάδρομο<br />
Τότε άρχισα να θυμάμαι ότι μετά από τον έλεγχο και τις απειλές του μπάτσου,η μικροσκοπική<br />
Ευγενία λιποθύμησε,κατεβήκαμε Τιμισοάρα για να της παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες<br />
Στο νοσοκομείο όμως διέγνωσαν μηνiγγίτιδα μας απομάκρυναν...................δεν μας αφήσαν να<br />
τη δούμε.πάλι καλά που το βράδυ μας άφησαν να φύγουμε και δεν μας έβαλαν σε καραντίνα.<br />
Φυσικά η κυρία αγνώστων στοιχείων ούτε μίλησε καθόλου ούτε Ελληνίδα ήταν ούτε υπάλλη<br />
λος της πρεσβείας τον επίλογο του τραίνου τον είδα στον ύπνο μου στο σαλονάκι του νοσοκο<br />
μείου.<br />
Η μάνα της Ευγενείας έφθασε αεροπορικώς λίγο πριν φύγουμε,την είχε ειδοποιήσει ο βασίλης<br />
που εκ των πραγμάτων ήταν και ο πιό ψύχραιμος.Η Ευγενία έγινε καλά,από θαύμα ίσως δεν<br />
κόλλησε κανείς από εμάς.Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της, ζήτησαν από την αστυνομία να <br />
της επιστραφούν οι ιατρικές συνταγές που βρέθηκαν στη τσάντα της επειδή η μητέρα της ρώτη<br />
σε τους γιατρούς αν βγαίνοντας από το νοσοκομείο μπορούσε να συνεχίσει τα παλιά της φα<br />
ρμακα.Η απάντηση τους ήταν ότι δεν υπάρχουν πια επειδή όλο το αναρχικό περιεχόμενο έχει<br />
καταστραφεί.<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2012</td><td valign=top></td></table><br />