Αργοσβήνοντας

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Αθήνα,διαμαντόπετρα στης Γής το δαχτυλίδι,πώς έγινες ταφόπλακα,τώρα,σε κοιμητήρι?

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΡΓΟΣΒΗΝΟΝΤΑΣ

Ενα σπιτάκι στο γυαλό..απόμερο,
στις γλάστρες γιασεμί και μαντζουράνα,
τριγύρω του η φύση...ένα όνειρο,
και κάπου κάπου ,στο αγκίστρι του, ζαργάνα.

Nα μην προσμένει ούτε γέλια ούτε κλάματα,
παρά το γιασεμί πότε θ' ανθίσει..
Δεν τα μπορεί του Οδυσσέα τα σκοντάματα,
θέλει..με τρένο στο χωριό του να γυρίσει.

Πως νοσταλγεί, 'κείνη τη Θεία μουσική,
εκ τραμουντάνας σαν ηχεί η... λαμαρίνα!
Ομως,κλεισμένος θε να μείνει πάντα 'κεί,

σ' ένα υπόγειο,υγρό,μέσ' την Αθήνα,
και τ'ονειρό του,δυστυχώς,θα μαραθεί,
όπως μαραίνονται, σιγά-σιγά,τα κρίνα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2012