H ζώνη του λυκόφωτος Δημιουργός: Raizon, Akis Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Πόρτες τριγύρω μου διάπλατα ανοιχτές και ο κωδικός ασφαλείας στο μηδέν.
Μπαίνω βγαίνω κάθομαι περιτριγυρίζω σαν τρελός τα μνήματα μυρίζω
και "φυτρώθηκαν" στα πόδια μου ρίζες και κακό ένα άστρο μαγικό με έφερε ως εδώ
μα είναι αλήθεια λέω γνώρισα τον τρόμο σαν ωμό ζωμό το είδα στο όνειρο μου
ήμουν νυχτοπούλι ήσουν αστραπή τα φτερά μου τα κάψες σαν να ήταν από κερί.
Δεν μπορούσα πλέον να πετάξω και έτσι στην γη μονάχος μου ήθελα κάτι να αλλάξω.
περπάταγα σε στενά σε ορθάνοιχτα κελιά και γύρω μου σεντούκια που ήταν όλα ανοιχτά.
Δεν είχαν λέει θησαυρούς ούτε και ρουμπίνια μήτε το χρυσάφι είχανε μέσα τους εκείνα. Ήταν λέει γεμάτα με ρούχα σκοτεινά και ψαλμωδίες έγκυρες που τις εγκρίνει ο παπάς. είχαν και κάποιες σκέψεις από εκείνες τις κακές και κάποια περιτυλίγματα γεμάτες από πόνο και ντροπές. είχαν και ένα σημείωμα γραμμένο από αίμα και από του χάρου την σφραγίδα ήταν επικηρυγμένα. το σημείωμα έγραφε πως η ώρα πλησιάζει να φορέσουμε τα ρούχα να μάθουμε την ψαλμωδία για να είμαστε προετοιμασμένοι όταν θα πάμε στην κηδεία. έτσι και αλλιώς όπου να νε πεθαίνει η ευτυχία. και τότε ξαφνικά άκουσα ένα βρόντο τόσο δυνατό που με ξύπνησε από το όνειρο μου και βρέθηκα εδώ. Δεν πέρασαν που λέτε ώρες αρκετές για να καταλάβω πως τι πραγματικότητα τι όνειρο είναι το ίδιο το θέλω και το θες.
Και ξαφνικά η μέρα πάει χάθηκε ο ήλιος έπεσε κάτω ένας λύκος ούρλιαζε και με έστειλε ποιο κάτω
Εντάξει πάει τελείωσε ήθελα να λέω μα ο ήλιος δεν φάνηκε και άρχισα να κλαίω.
Μα το δάκρυ στο πρόσωπο μου σταμάτησε να τρέχει αφού έτσι και αλλιώς τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει η ζώνη του λυκόφωτος για πάντα θα μας τρομάζει.
ανήκουμε όλοι στην ζώνη του λυκόφωτος το φεγγάρι μας λέει ανυπόφορους
και ο ήλιος μας στέλνει του θανάτου τους αποστόλους.
ανήκουμε όλοι στην ζώνη του λυκόφωτος το πλοίο πλέει για τόπους ποιο απόμακρους.
ανήκουμε όλοι στην ζώνη του λυκόφωτος έτσι και αλλιώς ο κόσμος μας είναι γεμάτος με αίμα και σκοπούς ανώφελους.
Απ το αίμα το δικό μας φτιάξαμε ποτάμια, στο βάθος ρέει μια νέα εικόνα που αντανακλάει ακόμα
extraterrestial Μάνος και deathcobra
σου βουλώνουν το στόμα
σου βουλώνουν το στόμα και τραγουδάνε ακόμα
πιστεύουνε στο θαύμα μα δεν το είδαν ακόμα
δεν το είδαν ακόμα και μπράβο τους ρε
γιατί όσοι το είδαν παγιδεύτηκαν σε μέρες σκοτεινές
σαν αυτές που φυλακίζουν την κάθε λογική την κάθε ψυχοσύνθεση την κάθε αρετή.
μα το πολύ πολύ να το δούμε και εμείς και όποιος χαθεί θα χαθεί μα στην ζώνη του λυκόφωτος ξανά θα βρεθεί . θα βρεθεί και ποιο δυνατά από της προηγούμενες φορές θα ακουστεί. Τα πάντα ρέουν χάνονται και επιπλέουν μα όταν βουλιάζουν και φτάνουν στο πάτο απ τα σύννεφα ξετρυπώνουνε σκορπίζουν τον ουρανό με αστέρια θάνατο.
Οι πόρτες τώρα όλες κλείσανε μονομιάς και ο κωδικός ασφαλείας που είχαν άλλαξε σε 6, 6, 9.
Εικοσιένα μεροκάματα σκληρής βρώμικης δουλειάς.
το ένα το εξάρι συμβολίζει το κακό
το άλλο το αίμα και το πανικό και το νούμερο 9 το κάθε τι αντίθετο απ της κακής του την μεριά.
Μην λέτε 69 δεν αναφερόμαστε σε τσόντα
αναφερόμαστε σε ένα κόσμο φτιαγμένο από αίμα και ιδρώτα. Μα γεια κοιτάξτε τι ωραία που φαντάζουν όλα
έχθρα, μίσος ζήλια,πόνος,κλάμα,λύπη,ειρωνεία,θυσία,ρατσισμός,πορνεία
παιδεραστία, ναρκωτικά, αρρώστιες,"λευχιμια"
Όλα αυτά και άλλα πολλά κι άλλα είναι η ίδια συνηθισμένη απαράλλαχτη μόδα του 21 αιώνα. Μα τι σας λέω τώρα δεν πάω να γαμηθώ?
εκεί που η μέρα αφθονεί ζητιανεύει το κακό. και πέρασαν χρόνια χωρίς καμιά αλλαγή γεννημένος το 85 χωρίς καμία προοπτική 22 χρόνια το ίδιο βάδισμα στην γη.
γίνανε οι φίλοι μου εχθροί.
θρυμματισμένοι λογική δεν αξίζει να την ζεις και αν την δεις σε κόμπους θα πιαστείς από το ξημέρωμα της ανατολής ως το χάραμα της δύσης σε ανέμους πιάστηκε το κάθε τι που θέλει κάποιος να αφήσει. Σίγουρα ρε έχω να αναφέρω και άλλα
μη "διέπρεπε" ότι ανέμων "επεπτε"
φίδι έρπετε ις τον κόσμων αυτόν που κακό αντέχετε
λαβωμένη ψυχή σε ξωτικά βασίλεια περιστρέφεται
υπό έναν άγνωστο κόσμο ζωής καλό δεν δέχεται.
γη ονόματι ο πλανήτης αυτός άγγιγμα πυρός από χέρι μαγικό
μουσαφίρης επισκέπτης θεός μας ο γιατρός
θρησκεία τα λεφτά
πόνος η χαρά
αίμα η παρηγοριά.
ένα και το αυτό δεν το μπορώ είμαι ακόμα εδώ έχω και άλλα να σας πω ωστόσο λέω να κάνω ένα διάλειμμα μικρό. Η ζωή του λυκόφωτος δεν χάθηκε είναι ακόμα εδώ.
Είναι εδώ και σου εξηγεί το χρόνο το παρόν το μέλλον και τον φόνο.
τον τρόπο που ξεπηδάει ο "εφιάλτης" στο όνειρο και το μαχαίρι στην σάρκα του ατόμου.
Μα ίσως προλάβεις να δεις τι είναι αυτό που ξημερώνει
μια ψεύτικη λιακάδα η μήπως ένα μονοπάτι από λιωμένο χιόνι
ίσως ένα τύραννος πάνω σε μια σέλα απ του αλόγου του χάρου να πηγαίνει πηγαινέλα.
Ίσως πάλι και να δεις ένα μικρό ιππότη που αντί για ξίφος θα κρατά την όμορφη σου νιότη.
Άλλα και μια νεράιδα γεμάτη με κακίες που δεν έχει μαγικό ραβδί μα όλες τις αμαρτίες.
ίσως και οι πύλες να αλλάξουν πάλι κωδικό
μα όπως και να έχει εσύ θα είσαι πάλι εδώ.
ίσως το παιχνίδι δεν το τελείωσες ποτέ
ίσως πάλι γεννήθηκες με φόβο και ενοχές.
το μόνο πλέον σίγουρο σε αυτό που μας στοιχειώνει είναι ότι η ζώνη του ΛΥΚΌΦΩΤΟΣ ΑΡΧΊΖΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΏΝΕΙ
Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-12-2012 | |