Αδικία

Δημιουργός: frasd85

Το ποίημα είναι μεταφορικό για το πόσο κακοί γίνονται οι άνθρωποι απέναντι στην ανθρώπινη αδυναμία, μια κακία που με αηδιάζει σαν το πιο μεγάλο έγκλημα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρέμεται απ το όνειρό του,
προδομένος στη ζωή,
που το έκανε αγχόνη,
άσπρη να τον καρτερεί.

Ζήτησε τόση βοήθεια,
σκύλιασε μες την πληγή,
δεν την άγγιξε κανένας,
λες και θέλαν να χαθεί.

Τώρα ακούω τις κουβέντες,
από ανθρώπους που κοιτούν,
που τους πνίξανε οι πόθοι,
φοβισμένοι και γελούν.

Σου αφήνω ένα ρόδο,
φιλημένο απ το πρωί,
απαθή να τους κοιτάει,
κι αύριο να τους αγνοεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-12-2012