Άμπωτις

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Καθώς ερμηνεύαμε τη Θάλασσα και εξηγούσαμε στο φως πόσο μεγάλη είναι η νύχτα στα όνειρα και στο κύμα, πως αυτή η σταγόνα ζωής, ξεβράζεται στην ακτή, με μια αέναη κίνηση τραγουδάγαμε δυνατά:

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κύμα παλίρροιας με πάει
Ότι θέλω προσπερνάει, πριν το 'δω
Κύμα μιας νιότης που μετράει
Κάθε στιγμή που κερνάει, τι να πω

Κύμα παλίρροιας με κλέβει
Ότι υπολείπεται θεριεύει σαν κενό
Στα ίδια πράγματα ελπίζει
Σταματάει, συνεχίζει και ξεχνώ

Κάποια ζωή ξεκινά την αυγή
με μια γεύση τσιγάρου στο στόμα
κάποια φωνή ,έχει πάντα γιατί
σε μια λέξη ξεσπά κι ένα σώμα

κάποια ευχή ζωντανεύει εκεί
που δεν έχει ελπίδα το χρώμα
μες στη βροχή ξεγλιστρά η ψυχή
και σαν κύμα αφρίζει ακόμα…

Ρήμα συνήθειας με πάει
Κι η ζωή πια δεν κοιτάει από 'δω
Μια ανάποδα κυλάει
μια στην ευθεία συναντάει οδηγό

Όλα πρόχειρα φτιαγμένα
Δεν τα είχανε για μένα, πως μπορώ
Να λέω, πως αυτό είναι δικό μου
Στην άμπωτη της σκέψης το εγώ μου πριν σκεφτώ…

www.eliaspolitis.gr

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2006