Μαρία

Δημιουργός: NUTCRACKER

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]
[font=ALGERIAN][color=black]Μαρία...
Μην αναρωτιέσαι που βρίσκομαι.
Περιφέρω τη σκιά μου
στο λιθόστρωτο δρομάκι έξω από το σπίτι σου…
-έχει μαυρίσει με το πέρασμα του χρόνου-
Αλήθεια… η βουκαμβίλια για την οποία καμάρωνε η κυρά Δέσποινα
δεν υπάρχει πια
Στη γωνία είναι η στάση του λεωφορείου
(δεν περνάει πια όμως από δω
οπότε μάλλον θα ήταν ανόητο να περιμένει κανείς)
είναι αστείο πόσες φορές τρέξαμε να το προλάβουμε

Κάποτε παράξενη ήταν η ζωή
εσύ δειλά από το χέρι με κρατούσες
έκλεινες τα μάτια, με φιλούσες
και εγώ ζούσα απ’ τη δική σου την πνοή

Τώρα μας έχουν μείνει λίγα μυστικά
κάποιος άλλος ‘’ μ’ αγαπάς;’’ θα σε ρωτάει
αυτός ο άλλος στ’ άρωμά σου θα μεθάει
κι εγώ θα σβήνω τα τσιγάρα βιαστικά

Ίσως κάποτε να προλάβεις να με δεις… σα νυχτερίδα
που ξεγλίστρησε ένα βράδυ από την κόλαση
και τώρα πασχίζει να προλάβει τη μαχαιριά της αυγής.
Πρέπει να φύγω…
το λευκό φίδι επιτίθεται…[/color][/font][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-12-2012