το ρήγμα

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα μεγάλα ταξιδια σου, με λησμόνησες πίσω
να ρωτάω τα σύννεφα, κατα πού να βαδίσω.
Κοιμισμένη αφήνομαι στης καρδιάς σου το ρήγμα
και ξυπνάω ολόδροση, μόλις δίνεις το στίγμα.

Σαν φανάρια τα μάτια μου φορτηγού νυσταγμένου
με συναίσθημα δύστροπο και κουράγιο χαμένου
κομματιάζω τη νύχτα μου κι όλο αυτή μεγαλώνει
κι όλο λέω πως τέλειωσα, μα αντέχω ακόμη.

Αναθάρρεψα καποτε , που μου είπες σου λείπω
και μερόνυχτα ξόδεψα για να λύσω το γρίφο.
Επιστρέφεις ανύποπτα, όταν δεν περιμένω.
Στο φευγιό σου η άρνηση κι ένα δάσος καμένο.

Τα μεγάλα ταξίδια σου , τα 'χεις κάνει μονάχος
πετρωμένη η φιγουρα μου στα ρηχά, ίδιος βραχος
να παλεύω το κύμα σου. Μου μιλούν οι βοριάδες
μεγαλώνει το ρήγμα σου και περνώ Συμπληγάδες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2012