αυτο

Δημιουργός: Υποκρισία, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μακαρι να δουλευε..
να διαολοστελνες καταστασεις
και να πιανε τοπο..
ομως δεν λες τιποτα στη τυχη..
" στο διαολο να πας και να ρθεις ",
( ( ( ( ..με αυτην μαζι σου..
και η καρδια στη θεση της και η καρδια γεματη.. ) ) ) )
υπαρχει πιο ομορφη ευχη απο αυτη;
" α και γαμησου! "
ναι, ειναι εξισου ομορφη..
η πρωτη ειναι προυποθεση
η πιο πανωρια κινηση αγαπης
συθεμελη θεμελιακη..
αυτο.

καλο ταξιδι
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
το αιμα καθαρο
αδιακοπο χυνεται το μονο αληθινο
σε κοσμο ψευτικο που
αντι αυτον να πνιξει απο αυτον
καταπνιγεται..
το μονο αληθινο ταξιδι
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
τα αυτονοητα και η ακακια
η σχεση με την ακακιωτη σκονη
η βουλωμενη διαθεση για παστρικαδα
τα πλαστικα μας χερια
αν εχω ανεκπληρωτο; ονειρο;
οχι.
ομως η σαπιλα
οπως ακαταπαυστα καλλιεργειται
η ακαυτη ριζα της
μου βαζει το πιστολι στον κροταφο
μαυρο φιδι στοχευει το μετωπο..

να κρατησει ενεργο..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ετσι καπως καποτε
εσυ οταν εισαι ο καθενας
ο νομος αψηφειται
ξεπεφτει και το "ου" αθετειται
κατανοειται απο τον αγραφο
απο Αναρχο
αποχαιρετας νεκρο -σταλα αιμα δεν εβγαλε
απο τα ιδια σου τα χερια -
θανατο στην ουσια
εαυτο εξαντλημενο οπως ενα φιαλιδιο ιαμα
θεο σου αρη ονειρο σου αγαπη για οτι εξ- αγοραζεται
λογο σου σαρκος αυλο απο την διψα σου

για συνειδητοποιηση
αναγνωριση
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
της λαμψης
αχρονη που ακεραια καταπινει με το βλεμμα της ανταρσιας
λαθραιο μεσα του μονο για να βρεθει
στην ησυχια της
το βρεφος ανυποψιαστα εχει
το παιδι ερεθισμενο απο τον εξω κοσμο ανυποψιαστα χανει
το γαλα γεμιζει μυγες το σφαγιο στη στιγμη σαπιζει
ο χρυσος χρονος πιανεται ατεμαχιστος
η φωνη του να σηκωθεις σε κινει και δεν χρειαζεται -λεει-
ουτε εσυ φυλακα
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
στην ανδρωση σου ανικανοποιητο
ενα σημαδι του θαυματος της ζωης
μια στιγμη της αεναης ανανεωσης
το σπλαχνο της εχιδνας και του τυφωνα

πολεμος αθανατος στον πολεμο
ιερο απο την απεραντοσυνη του θεου
πλανο κεντημενο
ενας ο π- ανταξιος της ειρηνης απομιμητικος ο αλλος
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
της καρδιας
παει καιρος που νους μουρλος μελανιασμενος σηκωνει
κυμα λευκο αιωνιος θωρωνταςτην βασιλισσα
προσκυνητης ιπποτης φιλος υπηρετης
γι αυτην γεννημενος με την φωτια
του δρακου
απαραβλητος στο πλευρο της στη καρδια μου
μα ποιος μιλησε για ευσημα
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
στη καρδια μου
μελι με το κεντρι
τριανταφυλλο με το αγκαθι -να-σταλαζει παντα..

η καρδια σου
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ενα χαμογελο σα και το δικο του..
ω μα το αγιο δισκοποτηρο!




























































































στο διαολο να πας και να ρθεις,
περιμενει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2012