Θυμάμαι

Δημιουργός: Φώτης Ρούμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάμαι που μου ζήταγες να φύγω, να σωθώ,
να μη σε βλέπω να σκορπάς σαν στάχτη τη ζωή σου,
« ποτάμι είμαι » μου ‘λεγες, « μια μέρα θα χαθώ »
κι εγώ γλιστρούσα σα νερό επάνω στο κορμί σου.

Κι ευχόμουν απ’ τα χείλη μου να έπινες κρασί,
να σηκωθείς μες στη βροχή μια νύχτα να χορέψεις,
τα τρένα αυτά που έχασα να έπαιρνες εσύ
και σε τοπία μακρινά πολύ να ταξιδέψεις.

Τώρα τραβάς το δρόμο σου
και λες “χαρά” τον πόνο σου
κι “έρωτα” τη συνήθεια.
Τ’ όνειρο εγώ αγάπησα
κι από παιδί τα βάφτισα
“ζωή” τα παραμύθια.

Κρυμμένα μες στο βλέμμα σου φεγγάρια ερωτικά,
τα βράδια αργοβυθίζονται δειλά μέσα στο κύμα,
μη δίνεις την αγάπη σου σε χέρια δανεικά,
είσαι μικρή κι αν πληγωθείς, καρδιά μου, θα ‘ναι κρίμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2012