Rigor Mortis

Δημιουργός: ivy, ΓΙΩΤΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Προς όλους τους τυχοδιώκτες της ζωής : Σας αγαπώ! Είστε οι συνοδοιπόροι μου. Η ίδια ένταση σας ερεθίζει, η ίδια ανία σας καταδυναστεύει! Εσείς κι εγώ βαδίζουμε προσεκτικά το λεπτό σκοινί που αιωρείται πάνω από τη γη του Τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα να βρεθεί για εμάς. Η ακροβασία είναι η αποστολή μας και τέλος. Μη γυρέψετε τίποτε άλλο αδέλφια μου. Σας αγαπώ και από τη ματαιοδοξία αγωνιώ να σας γλυτώσω! Όλα όσα είχαν σημασία κλάπηκαν το δευτερόλεπτο που πήραμε ανθρώπινη μορφή. Την πιο λειψή, την πιο απροστάτευτη απ’ όλες. Όπως εσείς, έτσι κι εγώ , με το ίδιο τοξικό πάθος οικτίρω την ανθρώπινη φύση μας. Όχι από αλαζονεία , μα ναι, από γνώση! Κατακτήσαμε τούτο το φοβερό δώρο που δεν είχε ποτέ αποστολέα. Σας νιώθω. Τον αδικαιολόγητο πόνο, τη φαρμακερή σας ελπίδα, τα ξοδεμένα λόγια που τόλμησαν να περιγράψουν την αδυσώπητη αγωνία σας. Και τον αγώνα σας, κι αυτόν τον βλέπω. Εγκαταλείψτε όμως όσο είναι καιρός. Όσο διακρίνετε μέσα σας ένα ψήγμα αντίστασης κι αξιοπρέπειας. Όσο υπάρχει ακόμη έστω μία ακτίνα από τη διεισδυτική λάμψη που τόσο υπέροχα σας καταδίκασε, εγκαταλείψτε αδέλφια μου, όσο αξίζει ακόμη ο θάνατος έναντι της ζωής, κάντε την ορθή επιλογή. Φαρμακώστε τα στόματα που ακόμη διαλαλούν ψέματα. Μη δεχθείτε το προσωπείο της άγνοιας. Σας αγάπησα για εκείνη σας τη ριζοσπαστική αδιαλλαξία του μετεωρισμού, για τον προκλητικό σας εναγκαλισμό με το άγνωστο, για την ηρωική ανοχή σας στην απροσδιοριστία. Μη με προδίδετε , μη με αφήνετε μόνη. Πιότερο τη ζωή μαζί να απαρνηθούμε , παρά τη σπουδαία μας φιλία. Αυτό που ανακαλύψαμε, αυτό που για μόνη φορά καταφέραμε να αποσπάσουμε διαρκές, το μόνο ερώτημα που μας απαντήθηκε με τον ίδιο τρόπο απ’ όλες τις διαδρομές, τη γνώση του οφείλουμε να τιμήσουμε! Ω! Καημένα μου αδέλφια, ταλαιπωρημένα και υπέροχα, εσείς κι εγώ έχουμε χρέος να υποδείξουμε την αλήθεια, την μόνη αλήθεια που προέκυψε από τα εκατομμύρια αιματηρά μας ευρήματα:
Πως τούτο το σώμα, τούτη η μορφή, τούτη η εκδήλωση της ουσίας, τούτη η ζωή, αποδείχθηκε τόσο ανεπαρκής, τόσο λειψή, τόσο ανίκανη για να υποστηρίξει το υπέροχο πνεύμα μας, το τετραπέρατο, το πραγματικά υπέροχο και όμορφο πνεύμα μας. Αδικηθήκαμε αδέλφια μου, και σε τούτη την απάτη της δοθείσας ζωής δε χρειάζεται να συμφωνούμε πια. Την ξεσκεπάσαμε, την υποφέραμε αρκετά, τώρα, ήλθε ο καιρός να την υπερβούμε! Αν ψάξετε μέσα σας βαθειά με εκείνη την καταπληκτική οξυδέρκεια που σας διακρίνει , θα βρείτε το μόνο πράγμα που δεν καταφέραμε με καρδιά να διαπραγματευτούμε : την άρνηση, την εναντίωση σε τούτη την πραγματικότητα. Θα αναπαυθούμε επιτέλους. Με υπεράνθρωπο θάρρος θα ουρλιάξουμε ομόφωνα ‘ΟΧΙ’ σε αυτή την αηδιαστικά πεπερασμένη ανθρώπινη ζωή. Μη φοβηθείτε. Η παύση που διακαώς λαχταρήσαμε παύει να είναι απλώς εναλλακτική. Μετασχηματίζεται νωχελικά μεν, μεθοδικά δε, σε Πεπρωμένο. Αναπαυθείτε! Η δικαίωση θα έλθει από τα δικά μας χέρια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-01-2013