Αυτό το ποιήμα

Δημιουργός: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ2

Αυτό το ποιήμα γράφτηκε τον Δεκέμβρη του 2003 σε μια στιγμή πολύ δύσκολη. Αυτό και πολλά ακόμη είναι ο,τι μου απέμεινε απο την πρώτη σχέση της ζωής μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό το ποιημα ειναι για σένα
απλό καθημερνό τραγούδι
άνθος της αρνησιάς λουλούδι
μιας κι όλα κοντά σου είναι ξένα

Πίκρα τα δάκρυα της μοναξιάς
του οίκτου οι ματιές σκοτώνουν.
Κι αν ο χρόνος πολεμά όσα με πληγώνουν
ψυχή μια σπιθαμή είσαι της ερημιάς.

αυτό το ποιημα είναι για μένα
βουβή άψυχη ματιά.
Κελάηδισμα χαράς, λόγια σκορπά
των αλλησμόνητων καιρών το ψέμα.

Γλυκό γαλάζιο του ουρανού
ατέλειωτα αλλάζεις χρώματα
της νύχτας να έπαυες τα κάμώματα
και να ξεθώριαζες στο διάβα του καιρού.

Αυτό το ποιημα είναι για δυο
της αγάπης σου τον λόγο έχασες.
Σαν καημό κρυφό με ξέχασες
και έχω να θυμάμαι μόνο ένα αντίο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2004