Το δικό μας βράδυ

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με την ανάσα μου μια νύχτα μας ακόμα σε ζεσταίνω
όσο κρύες και να κρέμονται οι ώρες χρόνια μας πολλά
στα λίγα της λεπτά θα καίω τις στιγμές κι'αλλού πηγαίνω
κι'ένα παραμύθι μας καινούργιο πλάθεται μες την καρδιά.

Γλυκά να ταξιδεύω με τους ήχους του και να μην πεθαίνω
κάθε που θα έρχεται το άλλο μας, το άλλο μας το πρωί
και όσο κι'αν μ'αυτό το μαύρο μας του ήλιου αρρωσταίνω
είναι άγιες οι ώρες τούτες και σε θέλω πιο πολύ.

Δυο κόκκινα σου τριαντάφυλλα το βράδυ ανασταίνω
όσο και αν τα μαραίνει πάντα λες η γκρίζα εποχή
τι και αν το νερό από χιλιάδες χρόνια μας κομμένο
έχει λέω άλλη ομορφιά η νέα τώρα η πληγή.

Και όλα μας τα δύσκολα με λόγια στα παραμυθιάζω
στο σκοτάδι βλέπω άλλη μια φορά τα μάτια σου υγρά
τι κι'αν από τη γρίλια την παλιά το αύριο κοιτάζω
ξέρεις δεν σου είπα για τα άλλα που κρατάω για μετά.

Να έλα μου και δες πως όλες τις φυγές σου ξετρυπώνω
με της νύχτας τις σκιές θα βάψω όμορφη ανατολή
το παραμύθι στο κορμί σου και απόψε ξεδιπλώνω
μ'άλλα χρώματα κ'αρώματα θα φτιάξουμε γλυκιά ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-01-2013