Υγρό πυρ

Δημιουργός: Φώτης Ρούμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center]Κρυσταλλένια,
σα γυαλί είσαι διάφανη,
με τον πόθο στο βλέμμα
σε κοιτώ στην απέναντι όχθη
στη φωτιά να στεγνώνεις
τα βρεγμένα φτερά σου.
Στων καιρών τα σκοτάδια
και στις λάσπες του χρόνου
με τα πόδια γυμνά
πώς ζητάς να χορέψεις;
Με κορμούς από σύννεφα
με ονείρων δοκάρια
με σανίδες ποιήματα
με φιλιά για πασσάλους
χτίζω γέφυρα ξύλινη
με σφυριά από ρόδα
να πατήσεις
να πατήσεις και νά ‘ρθεις…
Μου μιλάς κι ανασταίνομαι
σε καλώ κι η φωνή μου σκορπίζεται
πυροτέχνημα βρόχινο
διαμαντάκια δακρύων,
σε καλώ να συντρίψεις τα σκότη μου
σε καλώ
σε καλώ και προσμένω.

( Τ’ όνομά σου λαμπάδιασε
- υγρό πυρ -
των χειλιών μου
τα πλοία…)[/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2013