Ανατολή στον καθρέφτη

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=right]"...Τα καράβια που φεύγουν για καινούργια ταξίδια
και δεν ξέρουν καλά - αν ποτέ θά 'ρθουν πίσω
αγαπάω, και θά 'θελα μαζί τους να πάω
κι ούτε πια να γυρίσω..."
(Νίκος Καββαδίας, Αγαπάω)[/align]


Ανατολή στον καθρέφτη



Εκείνο το τραγούδι που ζυγιάζει
Τη μέρα και τη νύχτα αφουγκράσου
Τα μάτια σου γκρεμοί κι η θάλασσά σου
Βαθιά, παλιά πληγή που εντός σου στάζει

Θα πιω για το χατίρι σου
Το φως που από τα βράχια σου χαράζει
Διψώ για στο λιοπύρι σου
Βοτάνι θα το πιω κι ας με σπαράζει

Εκείνο το τραγούδι πώς τελειώνει;
Στα χείλη αγκαλιάζει το φιλί σου
Καθρέφτης, να στολίζεται η σιωπή σου
Ανάσα, τις σκιές να ξημερώνει

Φορώ τα κατασκότεινα
Κι ό,τι έμεινε μισό και δεν παλιώνει
Σταλιά σταλιά θα το ‘πινα
Ν’ ακούσω το τραγούδι πώς τελειώνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2013