Η δική μου πατρίς

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποιοι μοιράζουν τη ζωή σ’ ένα συσσίτιο
- « λάβετε φάγετε κι ύστερα κοιμηθείτε »- .
Όνειρα αν δεις σε στέλνουν στο Δρομοκαΐτειο
κι αν μείνεις ξύπνιος η ποινή σου προνοείται.

Όσο αντιστέκεσαι ισόβια θα ‘ναι η δίκη σου
σε έναν μεσαίωνα που λέει σωστά τα φάλτσα
κι όσο δικάζεσαι γραμμένη η καταδίκη σου
να ‘χεις στο πόδι σου του διάολου την κάλτσα.

Μα η δική μου η πατρίς
κι αν την αρνήθηκαν και τρις
την τέταρτη θυμάται
και των εχθρών τις σαϊτιές
λυγίζει μέσα σε φωτιές
και λέει « πάλι ελάτε ».

Κάποιοι μετρούνε και μετριούνται με το χρήμα τους
και κάποιοι άλλοι ζούνε μόνο από αγάπη.
Οι πρώτοι παίρνουν στο λαιμό τους κάθε κρίμα τους
κι όμως οι δεύτεροι πληρώνουνε τα λάθη.

Όσο αγαπάς θα μοιάζει η αγάπη σου με κόλαση
κι όσο θα ζεις θ’ ανακαλύπτουν παραδείσους
Θέλουν το σώμα σου λιμάνι για απόβαση
και τη ψυχή σου για κρησφύγετο του μίσους.


Μα η δική μου η πατρίς
κι αν την αρνήθηκαν και τρις
την τέταρτη θυμάται
και των εχθρών τις σαϊτιές
λυγίζει μέσα σε φωτιές
και λέει « πάλι ελάτε ».

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2013