Ανταρσία

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

το καράβι παραπονιέται στον καπετάνιο... στο ρυθμό του κάπτεν-Τζιμ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έπλεγα Cancun απ' το Belize,
μπρίκι μισοφόρτωτο κακάο,
μα έγινε στο δρόμο της τρελής,
κι από το κακό μου μέσα σκάω!

Καπετάνιο, στό 'λεγα από χτές...
κόσταρε, και δίχως φώτα, σβήσ' τα,
μη και μας τσακώσουν πειρατές,
μακρυσμένοι απ' την Evangelista.

Πού να σκοτιστείς, μωρέ αδερφέ,
ρούφα πάφα-πούφα το τσιμπούκι,
μάσαγε πικρό, φρέσκο καφέ
και καπνό που κρύβεις στο σεντούκι.


Τώρα να σε δω, χαίρω πολύ,
ως εδώ καλά όλα κι ωραία...
κοίταξε μια νεκροκεφαλή,
πού 'χουν κι ανεμίζει στη σημαία!

Σκάρτο εγώ και μιτσιαλό σκαρί,
κόντρα σε γαλέρα του πολέμου;
Άει -και θα σου ανάψω ένα κερί-
βόηθα να γλιτώσουμε, Χριστέ μου.

Άιντε, μπας και γίνουμε καπνός...
τά 'λεγα, μα εμένα ποιός μ' ακούει;
Δε ντρεπόμαστε, έτσι κι αλλιώς,
το φευγιό μας έχει γίνει χούι.


Πέφτουνε κι αστράφτουν μπαταριές,
τούτη τη βραδιά να τη θυμάσαι,
θάλασσες θα σκίσω και στεριές,
μα θα σε πατσίσω, ανάθεμά σε!

Θά 'σαι αιτία και θα βυθιστώ,
άτιμε, ξεκούτη, καπετάνιε,
όσο ζω και ζεις, θα σ' το χρωστώ,
πάνε τα πανιά μου, τώρα πάνε!

Κάρφωσα σε ακτή, στο Yucatan,
πήχτρα στη βρομιά και στο κουνούπι,
δεν κουνάω, ούτε γι' αστείο καν,
που 'χω ρημαγμένο το σουλούπι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2006