Ο νεωκόρος του Κοιμητηρίου

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει συνθέτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Στον ποιητή Στέφανο Α. Αγάθο[/I]

Στο μονοπάτι ανάμεσα στους τάφους,
χέρια, δεξιά κι αριστερά, φυτρώνουν,
από σπασμένα μάρμαρα του εδάφους.
Κλείνω τα μάτια να μη δω…

Είναι τα χέρια των νεκρών
π’ απλώνουν,
σκελετωμένα κι αποκρουστικά,
για να μ’ αγγίξουν μυστικά,
να πάρουνε μια πρέζα ζωής,
θρηνητικά μεν, μα ποτέ τους,
παρακλητικά…

Ήρθα παιδί κι άσπρισα στους κροτάφους
σχεδόν αυτοστιγμής. Όταν κλειδώνουν
οι πόρτες, μοιάζει με καρίνα σκάφους
το Κοιμητήρι τούτο ’δώ…

Και μια γυναίκα
– Θε μου, είναι γυναίκα;
Θεϊκή ομορφιά
– μήπως του Κάτω Κόσμου;
(Χάνεται άμα μετρήσεις ως το δέκα),
με καρτερεί
στο βάθος του διακόσμου…

Μην περπατείς στα μνήματα την νύχτα,
μού ’πε ο προκάτοχός μου νεωκόρος.
Έγνεψα αφηρημένος, «καληνύχτα»
κι εξαϋλώθηκεν ο χώρος…

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2013