Les Misérables

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η καρδιά της είναι αστραφτερή,
τη βλέπω να χτυπά τη παλιά δρύινη πόρτα της δικής μου,
που της έχουν κάνει χαρακίρι οι καιροί.

Μήπως είναι ένα λάθος,
μήπως είναι μια στιγμή,
που με έσπασε όλος ο πόνος,
κι έφυγε η λογική.

Η φωνή σου λέει, πόνεσες πολύ,
μα θα σαι κάθε μέρα πια μαζί μου, μια ζωή.

Τα χείλη μου είναι άσπρα γιατί χρόνια αιμορραγώ,
λες πιες απ το φιλί μου μη σε νοιάζει θα σωθώ.

Τις πληγές μου αγγίζεις σα πλήκτρα, τόσο απαλά,
και μου πνίγει την ανάσα η χαρά

Ζεστή και υγρή η φωνή σου,
σα δάκρυ που στάζει μες τη πληγή,
και παρασύρει με αίμα, τα άνθη να ποτίσει,
με τ' άρωμά σου να αναπνεύσει η ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2013