Το διαβατήριο

Δημιουργός: vas, Βασίλης Τασόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η παρακάτω ιστορία είναι αληθινή.

(Απαραίτητη διευκρίνηση: Οι νεαροί
αναφέρονται ως Αλβανοί επειδή απλά έτυχε να είναι Αλβανοί.
Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν Έλληνες στην Γερμανία
ή Ιταλοί στην Αμερική ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας
οπουδήποτε αλλού.)


Πρωινό Σαββάτου σε κατάστημα της Vodafone
στην Καλλιθέα όπου πήγα να πληρώσω το λογαριασμό
του κινητού. Η ταμίας βλέποντας τον λογαριασμό
με συμβουλεύει να πάω σε ένα διπλανό τραπεζάκι
για να αλλάξω το συμβόλαιο.
Ακολουθώ τη συμβουλή της και μετακομίζω στο άλλο γκισέ.
Η εκεί υπάλληλος κοιτάζει το λογαριασμό μου και τη στιγμή
που με ρωτάει διάφορα πράγματα για τις τηλεφωνικές μου
συνήθειες και τις καταχωρεί σε έναν υπολογιστή, στην άλλη
άκρη του γκισέ καταφθάνουν δύο νεαροί. Συνομιλούν
με την άλλη υπάλληλο με σπαστά ελληνικά. Καταλαβαίνω
ότι θέλουν τον pin μιας συσκευής χωρίς όμως να έχουν
και το puk και χωρίς να είναι οι ίδιοι ιδιοκτήτες της.
Η υπάλληλος τους λέει πως δεν μπορεί να το δώσει
αν δεν έρθει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του κινητού.
Αυτοί δυσανασχετούν και της λένε πως είναι φίλοι του
και έχουν μάλιστα και το διαβατήριό του το οποίο της το δείχνουν.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένας άλλος υπάλληλος που τους λέει:
«πάλι εδώ; δεν τα είπαμε χθες; παιδιά, πρέπει να έρθει εδώ
ο ιδιοκτήτης του κινητού με την ταυτότητά του ή το
διαβατήριό του»
«Να, να το διαβατήριό του» του λένε αυτοί κουνώντας
πέρα δώθε το διαβατήριο με τον Αλβανικό Αετό μπροστά.
«Ναι,» λέει ο υπάλληλος, «αλλά πρέπει να έρθει και ο ίδιος
ο φίλος σας εδώ».
Και οι δύο νεαροί:
«Μα πώς να έρτει το φίλο εντώ; Αφού το φίλο
λείπει στο εξωτερικό!»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2006