Κάθεται μόνη της

Δημιουργός: Cerberus, Κωνσταντίνος Δημητριάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μόνη της κάθεται και πίνει,
η μοναξιά μου σ’ ένα μαγαζί,
Τραγούδια ακούει, σκέφτεται κι αφήνει,
τη στεναχώρια της να φεύγει βιαστική.

Μόνη της κάθεται και κλαίει,
η μοναξιά μου στην πλατεία τη μικρή,
Τον κόσμο ακούει, σκέφτεται πως φταίει,
που έχεις φύγει και δεν είμαστε μαζί.


Μόνη της κάθεται και πίνει,
η μοναξιά μου μες την παγωνιά,
Παραμιλά κι όλο τον κόσμο κρίνει,
τον εαυτό της έτσι ξεγελά.

Μόνη της κάθεται και κλαίει,
η μοναξιά μου δίπλα στην ακρογιαλιά,
Το κύμα ακούει, τίποτα δε λέει,
και με σπασμένα κόβεται γυαλιά.


[Ρεφραίν]

Δε βγαίνει τίποτα με κλάμα και ποτό,
Δε σβήνει έτσι η καρδιά σου τη φωτιά.

Δε βγαίνει τίποτα και θα στο ξαναπώ,
Παρέα σου, να ξέρεις, πως θα γίνει η μοναξιά.



Μάρτιος 2000, Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2013