2025102

Δημιουργός: μπρουχίτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κάθε σου ματιά απορημένη.
δε θες να λυπάμαι.
δε θες να στενοχωριέμαι.
με θες δίπλα σου για τώρα και για πάντα.
και, ξέρεις, όσο και αν ακούγεται
ουτοπικό αυτό το «πάντα»,
ξέρω πως για σένα είναι πραγματικό.
αυτή η γνώση, που μακάρι να μη την είχα,
με απομακρύνει από τη στιγμή.
από το τώρα που ανασαίνεις δίπλα μου.
από το παντοτινό τώρα που αγγίζεις το χέρι μου.
όχι, σε λίγο καιρό δε θα είμαι κοντά σου.
δε το θέλω, αλλά ποιον να νικήσεις τώρα πια;
ανεξήγητες καταστάσεις, σκληρές, απόλυτες.
δε νικιούνται αυτά τα πράγματα.
μόνο με ένα φορτίο ασήκωτο σ' αφήνουν.
το φορτίο τής απώλειας, που ποτέ δεν αδειάζει.
μόνο, γεμίζει.. γεμίζει.. γεμίζει.....

σ' ευχαριστώ που κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις.
γιατί όσο απορημένα κι αν είναι τα μάτια σου,
κατά βάθος, μόνο εσύ γνωρίζεις την ουσία.
αγάπη ανιδιοτελής, αυτονόητη, καθόλου πολύπλοκη,
χωρίς, ούτε μια τόσο δα, άσχημη στιγμή.

η απέραντη αθωότητα και
καλοσύνη που σε περιβάλλει,
με πάει στα ουράνια..
ναι, στα ουράνια..
εκεί που κάποτε -είμαι σίγουρη-
θα ξανασμίξουμε....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2013