η μοναξια του ανθρωπινου

Δημιουργός: anothrosko

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σαν φυλλα της σιωπης
απλωθηκαν τα ακροδαχτυλα
κι αγγιξαν τους προποδες του μεγαλειου
σπασανε οι αλυσιδες των ματιων
κι απλετο ξεχυθηκε το φως στις αγκαλες των βουνων
κι αν δεν μ αγαπας υποδουλη εγω των δακρυων μου
ατενιζω τ αστρα του εσυ
καλυτερα ν ακουγομαι μεσα απο διαχυτα σωματιδια μελαγχολιας παρα να κραυγαζω
σε αδειους τειχους που βαφτηκαν κοκκινοι...
αδεια μπουκαλια γεμισαν με αμμο
συντροφια κρατωντας σε μια κιθαρα μπατιρισσα,γρια...
αφηνωντας κατα μερος την ενταση
χαθηκα σε ενα ξεπνοο τραγουδι που γραφτηκε περιγραφικα απαγγελοντας
τη μοναξια του ανθρωπινου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2013