Μνημόσυνο

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Φλεβάρης 2001... ..Φλεβάρης 2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άσχημη μέρα διάλεξες να φύγεις.
Αδύναμος , μικρός και μόνος εσύ
κι έξω ο βοριάς όλη νύχτα λυσσασμένος
να δέρνει αλύπητα τα δέντρα ,
το παράθυρό σου και τις ψυχές μας.
Συνοδεύει την αποσταμένη σου ανάσα
που όσο πάει και λιγοστεύει..λιγοστεύει...
Μάτια κλειστά. Πρόσωπο χαραγμένο λες
με το χέρι του θανατου. Κέρινη μάσκα.
Δυόμισι χρόνια τώρα ο θάνατος
μας αγγίζει το ρούχο, μας περιγελά.
Αναμετριόμαστε μαζί του,
ελπίζοντας οτι θα είσαι ο τυχερός.
Πού τα βρήκαμε τόσα δάκρυα????
Ένα ολόκληρο ποτάμι δε θα μας
έφτανε για να σε κλάψουμε....
Κάθε τόσο τινάζεσαι, τόξο τεντωμένο
έτοιμο να εξφενδονιστεί στο άπειρο..
Δυο έντρομα μάτια καρφώνινται στο κενό.
Τι να βλέπεις άραγε, που δε βλέπουμε???
Το οξυγόνο ανεπαρκές, οπως και τα παντός
είδους σωληνακια στο χέρι σου.
Καμίνι θυμίζει το σωμα σου, που μας καίει!!!!
Σου κρατάμε το χέρι.....
Σου ψιθυρίζουμε ''μη φοβασαι.
Τι?? Γιατι???? Δεν ξέρουμε τι άλλο να πούμε.
Νιώθεις άραγε το πονεμένο μας άγγιγμα???
Δεν αντέχω να σε βλέπω να μάχεσαι
αόρατους εχθρούς.Φύγε σου φωνάζω
μυστικα με όλη μου τη δύναμη.
Φύγε!!!! Φύγε!!!!
Σπάσε τα σύνορα να γλιτώσεις.
Το νεκρό καφετί υγρό που ρέει επο το στόμα σου
δείχνει πως βρήκες το δρόμο.
Ο βοριάς στροβιλίζει το χιόνι
που άρχισε να πέφτει ανόρεχτα.
Οι ανάσες σου ελάχιστες πια,
Δυο κοφτές...μια αργόσυρτη.....
κι η ζωή σου
ευθεία γραμμή στον παλμογράφο.......
Σωριάζομαι σαν αγρίμι , λαβωμένο θανάσιμα.
'Ενας χλωμός ήλιος έχει ανέβει
μόλις μερικά μέτρα πάνω από τον ορίζοντα
όμως εσύ , αδερφέ μου,
βασίλεψες για πάντα!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2013