Θυμάσαι που μιλούσαμε για όνειρα.....ά Μέρος Δημιουργός: Geroge Pro, Προκάκης Γεώργιος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Θυμάσαι που μιλούσαμε για όνειρα.....Κρατώντας τσιγάρο κάτω απ' τα κόκκινα μπλε τρεμάμενα φωτάκια του νυχτερινού ουρανού....Τότε που του γείτονα η αυλή κερνούσε μυρωδιά νυχτολούλουδου...Θυμάμαι σκόρπαγες χαμόγελα και την γλυκιά σιγουριά της απόλυτης ευτυχίας....Ήταν τότε που η ζεστή σου η καρδιά εξάτμιζε τ αγιάζι...Ξέρεις κάπου εκεί άφησα το παιδί εκείνο που το βλέμμα του σκορπούσε θλίψη....Κάπου εκεί άρπαξα το όνειρο κ ακούμπησα τα αστέρια...Να μαι ψηλά για να μαι πάντα δίπλα σου...Να μαι ψηλά γιατί είχα λόγο....Να μεθάω στην σκέψη σου και να χορεύω δίχως την γύμνια που σκεπάζει τον κόσμο σήμερα....Να αντιστέκομαι στα πρέπει του "θέλω" και να γλεντώ στα θέλω που πρέπει....Είναι τολμηρό να αγαπάς ως το θάνατο...Αλλά σπάνιο να υπηρετείς την απόλυτη αγάπη με κάθε σεβασμό ως το τέλος...Είναι βραδιές που σκέπτομαι και είναι βραδιές που θέλω.......
Είναι βραδιές που με μεθά της ανατολής η σκέψη.....Ξέρεις αυτά τα χρώματα που πλέκει ο ουρανός....Θαρρείς πως είναι ζωγραφιά που έγινε από αγγέλου χέρι....Την ξέρεις την εικόνα....Θυμάσαι αυτά τα πρωινά που μύριζε βρεγμένο χώμα η διψασμένη γη....Που τα τζιτζίκια ξυπνούσαν μόνο μιας όλα μαζί και κάποιος περαστικός περνούσε απ' έξω......Αυτές οι στιγμές βαθιά μέσα χαραγμένες στο παιδί ξυπνάνε κάθε βράδυ.....Λες και είναι σινεμά το μυαλό και οι σκέψεις γίνονται εικόνες....Εικόνες με χρώμα απ' τα δειλινά που γνέφουν κάθε απόγευμα έξω από το μπαλκόνι σου....Θυμάσαι που μου έλεγες παιδί μου έλα μέσα...και εγώ άναβα κεριά και τσιγάρο στο μπαλκόνι σου....Ήθελα απλά να τραβήξω και την τελευταία τζούρα απ' την μαγεία της νύχτας....Να αφεθώ στο απόλυτο τίποτα και πάντα της στιγμής.....Και να τρέξω να χωθώ στην αγκαλιά σου γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση.....Να αντέξω στα χέρια σου επάνω και να αφουγκραστώ της καρδιάς σου τον κτύπο με μουσικό φόντο τον γκιώνη που πλέκει το δικό του τραγούδι στην δική του αλήθεια....
Θυμάμαι ακόμα το άρωμα που μεθούσε τις σκέψεις μου.....Το δικό σου άρωμα που τατουάζ έχει γίνει στις δικές μου αισθήσεις.....Χίλιες χαρές να μου τάξουνε ΠΟΤΕ το άρωμα εκείνο δεν θα το σβήσω....Γιατί είναι αυτό που με πορεύει είναι αυτό που μου θυμίζει όλες αυτές τις στιγμές....Και είναι όλα εκείνα του μυαλού που μου τάζουν όλα αυτά....Είναι αυτή η "έκτη" αίσθηση που σκορπάει ροδοπέταλα και ρέει τρεμούλα μέσα στις φλέβες μας....Αντέχεις μου είπες μια νύχτα......Κ άναψα τσιγάρο και σε κοίταξα και μέσα στο βλέμμα σου χάθηκα....Και το όνειρο έταξα και ...... Τον ήλιο....Τον ήλιο απάντησα.....Εκεί να στοχεύεις....Εκεί να κοιτάς....Εκεί είναι το όνειρο....τόσο λαμπρό που δεν μπορείς να το κοιτάξεις....Και όμως αυτό με ζει...Και αυτό με ζεστένει....Εκεί από ψηλά ζωγραφίζει τα πάντα στην ζωή μου...Εκεί να κοιτάς μικρή μου....Και τα βάρδια το φεγγάρι...Το μικρό άστρο μου..... Ξέρεις τι λένε για το φεγγάρι ...; Λένε ότι γεννήθηκε για να γεφυρώνει τις καρδιές των ανθρώπων.....Αν λοιπόν σου λείπω κάποτε να το κοιτάς το φεγγάρι....Μέσα απ' το φως του θα καθρεπτίζει εμένα και θα γεμίζει αγάπη την ζεστή καρδιά σου....Να το κοιτάς το φεγγάρι γιατί ποτέ δεν σ αφήνει μόνο του.....Οπού κ αν πας πάντα αυτό θα σε κοίτα από ψηλά και θα σου στέλνει σ αγαπώ....Το μικρό φωτεινό άστρο μου....Που πάντα μεθά το σήμερα και τάζει το ελπιδοφόρο αύριο...Είδες ποσό γαλήνια είναι η μικρή σφαίρα του σύμπαντος...Κ έρχομαι τώρα στα όνειρα κ ξαποσταίνω...Είναι η ώρα η δική μου...Η ώρα που τα βάζω με το εγώ μου....Γιατί κάθε όνειρο για μένα είναι στόχος που έχει αρχή και όχι τέλος ,αλλά προορισμό....Και πρέπει να πετύχω γιατί τ έχω ανάγκη εκείνα τ όμορφα δειλινά ..... Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2013 |