Μονόλογος

Δημιουργός: γιος της βροχής, Κωνσταντινος Πορφυρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

''Όταν το καταλάβεις
πως οι άνθρωποι περνούν
μέσα από σύρματα τηλεφωνικών γραμμών
χωρούν μέσα σε λίγες αράδες
κιτρινισμένο χαρτί
φθαρμένο από την πολυχρησία
και πως οι φωτογραφίες παλιώνουν γοργά
μα τα πρόσωπα μόνο αν το επιτρέψουμε εμείς
ίσως να μ'αγαπήσεις λίγο.''

Καθώς κυλούσε η σιωπή
μου τά'πε όλα τούτα

και μες στην περισυλλογή μου
δεν πρόκαμα απάντηση να δώσω
μόνο σαν ήρθες
και άνοιξες το φως,
μονολόγησα
πως είχε δίκιο η σιωπή σου τελικά.

Δίχως το φως
θα είχα μάθει να ζω και στο σκοτάδι
κι απ'τη φωνή σου μόνο
θα είχε χρώμα η ζωή

κι εγώ που τά'μαθα όλα αυτά
πως να γυρίσω πάλι πίσω
με τη σιωπή σου να ζήσω μοναχά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2013