Ξημερώνει

Δημιουργός: Φώτης Ρούμπος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Τα βλέφαρά σου τρέμουνε
και η ματιά σου σκοτεινιάζει
κάθε που νιώθεις να πλησιάζει συννεφιά,
δεν ξέρεις να πληγώνεις
να πονάς συνήθισες
πέρα απ’ το μαύρο του καιρού
γίνεσαι ήλιος.

Θρύψαλα η σιωπή
και η φωνή μια πέτρα,
κουράστηκες να σέρνεις
στο δρόμο μια σκιά,
σαν τα παιδιά ανακαλύπτεις δρόμους,
πες μου το όνομα που σου ‘φερε
ο χειμώνας.

Θέλησες ξαφνικά
να βαφτιστείς στο κύμα
τα ρούχα σου πετάξαν
πουλιά στον ουρανό
μέθυσ’ η νύχτα στο γυμνό σου θαύμα
μέσα στη θάλασσα γκρεμίστηκε
ξημερώνει…[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2013