Ανεμώνα

Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen

κι αυτή στα ταπεινά ντυμένη, ακόμη την αγάπη περιμένει.... και την Αγάπη Του μονάχα προσκυνά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

εγώ δεν προσπερνάω τίποτε,
κάθομαι εκεί στο ακρογιάλι και τα ρίχνω στον γυαλό
και η θάλασσα τα παίρνει μακριά
μα άλλα τα ξεβράζει
είναι φορές που η καρδιά μου βράζει
μα ύστερα πάλι της περνά

δεν πάω μακριά
δεν πέρασε πολύς καιρός απο την περσινή
την Ανοιξη
που άνθισε και πάλι η καρδιά μου
χαζή και φόρεσε τα γιορτινά μου
και ήθελε να παίξει σαν παιδί

μα ξεμαλλιάστηκε η χαζή μες τον χειμώνα
σαν κόκκινη μικρούλα ανεμώνα
που νόμιζε πως θα νικήσει τον βοριά

που νόμιζε πως θα κερδίσει την αρμύρα
και σήκωσε αντάρα και πλημμύρα
η μούσα του βοριά η θαλασσιά
και πνίγηκαν τα μπουμπουκάκια τα γυμνά

αυτή ήθελε φως ήθελε χάδι
μα εκείνος της βροχής απολειφάδι
ζήταγε μόνο να βρει χώμα και νερά
και ήξερε μονάχα να ζητά
και ήξερε μόνο να τρυγά
και να βυζαίνει
κι όταν η μάνα φύση μου σωπαίνει
διώχνει το λαίμαργο παιδί της μακριά

κι έτσι μονάχη μένει στον βοριά
μονάχη μα έχεις φρέσκιες ρίζες
και δυνατές
για όποιον την αγάπη του κρατά

η Αγάπη θα γλιτώσει μοναχά,
για την Αγάπη ποτέ δεν είναι αργά,

και η Αγάπη Του, μου τα μαθε αυτά.
για όποιον τον Θεό του Ουρανού αγαπά.

http://youtu.be/f4tdbRtzGEM

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2013