Τώρα μωρό μου

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τώρα πια δεν κοιτάμε στην άκρη το δρόμου
μήπως φανούν τα θεριά που αγαπήσαμε
στο σκοτάδι κρεμάμε το βλέμμα του τρόμου
και σταυρώνουμε όσα ποτέ δεν τολμήσαμε

ας παν στο καλό στο διάστημα ανήκουν
ήτανε πάνω απ'τις πραξεις μας όλη η ζωή
φορτικά και ανούσια όσα μας λείπουν
και απλή ως ασήμαντη η δική μας ψυχή

τι γλυκειά που ναι τούτη η ανάσα η στρεβλή
μουδιασμένη σα μέδουσα μέσα στην άμμο
όπου να ναι ένα πόδι ενός νάνου θα ρθει
να τυλίξει με θάνατο την πληγή που δε φτάνω

Σοβαρά δε με πίστεψες να χω αλλάξει
ποιος αλλάζει το δέρμα του εκτός απ'το φίδι
συλλαβίσαμε δυο μαλακίες εν τάξη
μα δε γίναμε κύκλωπες μ'ενα αρχίδι

.ξέρω πονάς γιατί μοιάζεις τη μούρη μου
είσαι τόσο βαθειά σου πολύ κουρασμένος
που αγκάθια μου στελνεις να τα χω για γούρι μου
όσο βρίσκεις στις λύσεις σου τιποτένιο το σθένος

τρύπα στο χάος να βρεις το νεράκι
κοιμήθηκαν όλοι στεγνοί μελανοί
ποιος θα σουν εσύ με το αίμα στην πλάτη
που θα δινε κίνηση σ'αυτη τη ζωή;

κι όμως λογάριασες σαν τον μανάβη
τα βρίζα ποτέ δεν τα χάρισες ρόδα
κάποιος πονούσε και ζητούσε να λάβει
μια σκόνη λευκή και ας ήταν και σόδα

τώρα μωρό μου δεν ειναι η αλήθεια
δεν ειναι τα λούτρινα τρύπια σου αστέρια
είναι που νιώθω βαριά τη συνήθεια
να χαζεύω στο χώμα να κυλούν απονέρια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2013