Υστερόγραφο

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...πάλι σε ξαναβλέπω, με την καρδιά πιο μακρινή και την ψυχή λιγότερο δικιά μου... (Α.νΚ.)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υστερόγραφο



Η ανατολή στα δυτικά με το χειμώνα κλέφτηκε
Προδόθηκε η σιωπή μες στη ματιά σου
Χιλιοειπωμένα μυστικά βρήκε και ερωτεύτηκε
Να μη ραγίσει το καθρέφτισμά σου
Αν δε νυχτώσει δε χαράζει, σκέφτηκε
Σε θέλω ακόμα
Βιάσου


Ένα φιλί πισθάγκωνα να ‘χα και ν’ απαρνιόμουνα
Στην τσέπη τ’ όνειρο σ’ αναζητάει
Στα μάτια τα ξεκούραστα τα χρόνια καταριόμουνα
Και μια στιγμή που αδιάκοπα γλιστράει
Ασίγαστη αφή αναρωτιόμουνα
Που ζεις;
Ποιος σ’ αγαπάει;


Απ' του κορμιού την ενοχή αδιαίρετα τα πλάσματα
Στεριώνουν την κραυγή σελιδοδείκτες
Μες στον παράδεισο καπνοί – χορεύουν τα φαντάσματα
Να μ’ αγαπάς όσο αγαπάς τις νύχτες
Κλειδώθηκε η ψυχή μου σ’ αποσπάσματα
Τα χέρια σου
Διαρρήκτες


Εκείνο το υστερόγραφο το σκόρπισα στα κύματα
Δε βρήκα ένα μπουκάλι να το κλείσω
Σημάδια αφήνει η αγκαλιά στ’ αφύλακτα τα ρήματα
Σε μια προστακτική θα ξενυχτήσω
Φιλί, καφές και σπιτικά βουτήματα
Μη φύγεις
Θα γυρίσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2013