Τι με γυρεύει

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν πρέπει να κλαις
γύρισα απόψε δυό φορές μες τα βουνά
που χαν χαράξει του θεού τα σκαλοπάτια
απόψε γνώρισα κορφές ποτάμι άγιο
κι απ’τα πιο ψηλά βουνά πήρα κουράγιο
φέρε μου μύρο ανατολής απ’ τη συμπόνοια
είχα ξεχάσει να βαδίζω στις σιωπές.
Με βιασύνη καμμιά ανασαίνει η γη
δίχως οδύνη κι οργή, τί με γυρεύει
να δω μακριά να κοιτάξω να βρω
τη δική μου ψυχή, ξεχασμένη.

O ΒΡΑΧΟΣ

Είχα βρει ένα βράχο να αγαπώ
εγώ κι ο βράχος ο σκληρός ήμασταν φίλοι
και κάθε μέρα στα πιο κει γλάροι του βράχου μυστικοί
γλάροι μου πού σας συναντώ σε ποιο ταξίδι
κι είστε στο νου και στο μυαλό
σαν το ποτήρι το νερό στο παραθύρι.

Απ’ τη λατρεία της φωτιάς η πρωινή η προσευχή
μυστικά των ανέμων σε γιγάντων κορμούς
λυγούσαν, νικούσαν κι αυτούς κρυφακούς
όλα φθάσαν’ εδώ με χαρά μεθυσμένη
όλα ήρθαν εδώ το μεσημέρι
της λήθης αρνιέμαι το κρασί και κοιμάμαι
καλούσα το όνειρο εγώ να το θυμάμαι
κι εκεί γυρνούσε κι η ζωή.


Σφύριγμα ανέμου προσευχές
και μες στου βράχου τις σχισμές
άλογα λευκά με το κύμα μαζί
διώχνουν τα λόγια της οργής
πάνω στο κύμα μαζί
δώσε τις λέξεις να πω
προσευχή να γεμίσω τα λόγια.
Ποιος τα γέννησε εδώ ποτέ δεν είδα
της οργής δραπετεύουν τα λόγια
αυτά τα λόγια της οργής
κάνε τα κύματα να ρθεις
κάνε τα κύματα να ρθεις.



Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2013

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2013