Δόκανο

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο βαριές πέτρινες μνήμες
ρίχνω μες του νου τις λίμνες
και ξεχείλισαν
μια για μάγουλα βαμμένα
μια για χείλη κόκκινο αίμα
που με φίλησαν

Φύτρωσε μικρό ένα δέντρο
μέσα στου μυαλού το κέντρο
το αόρατο
απ' της θύμησης το ασήμι
θρέφεται και έχει γίνει
τρισθεόρατο

Μνήμη λήθη, λήθη μνήμη
Ότι γίνει, τώρα ας γίνει
που έπιασε βροχή
που αν το σώμα δεν αντέξει
να το πάρει και να τρέξει
κι ας το πιει η γη

ένα μήνυμα του χάρου
με καπνό έστειλα τσιγάρου
αλλά χάθηκε
δόκανο ο καιρός μου στήνει
κι η ψυχή μου άμαθο αγρίμι
μέσα πιάστηκε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2006