Γαλάζιο βήμα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

έτσι είναι πάντα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Γαλάζιο βήμα[/B]

Μια Κυριακή καθόμουνα δίπλα απ’ το άσπρο κύμα
κι έβλεπα πλοία μακριά να σκίζουν το βυθό
δίπλα μου περπατήματα, από γαλάζιο βήμα
ήχοι της φαντασίας μου, κλωστές να κρατηθώ.

Κι είχα στα μάτια μου όνειρα, στα χέρια μου πλημμύρες
κι είχες στα μάτια σου φωτιές, στα χέρια σου αλμύρες.
Πάρε με σου είπα, πάρε με κι ας πιω όλη την αλμύρα
κι ας τυλιχτώ μες στη φωτιά μίας ελπίδας στείρας.

Μα ένα κύμα κτύπησε πάνω στον άσπρο βράχο
κι έτσι το βήμα σβήστηκε, κι εσπάσαν οι κλωστές
απόμεινα μονάχη μου για συντροφιά μου να ‘χω
την ιστορία μιας ζωής, κλεισμένη μες στο χθες.

Έτσι είναι πάντα στη ζωή, κάθε γαλάζιο βήμα
σβήνεται σε μιαν αμμουδιά, πνίγεται μ’ ένα κύμα
κι όμως το θέλει η ψυχή, να ζει, κι ας το γνωρίζει
πως όλα σβήνουν κάποτε, τελειώνει ότι αρχίζει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2013