Κατευόδιο

Δημιουργός: Yi0rg0s

Αφιερωμένο στην ψυχή που έχει ένα κενό... (τώρα)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λύσε τους κάβους της ψυχής ελεύθερη να μείνει
να ψάχνει μες’ τα πέλαγα αυτό π' αναζητάει.
Δώσ' της πνοή και κάν' ευχή το δρόμο που θ' αφήνει
να πλέουν ροδοπέταλα, τους φίλους να οδηγάει.

Χαμόγελο στην πλώρη της, υπομονή στην πρύμνη
κι ένα σταυρό, χρυσό σταυρό στο πιο ψηλό σημείο
να φαίνεται από μακριά, το στίγμα για να δίνει
πως κουβαλάει την αρετή το ευλογημένο πλοίο.

Κρασί βάλε στ' αμπάρια της να πιουν και να μεθύσουν
οι φοβεροί οι πειρατές που θα βρεθούν μπροστά της
πριν στο κατάστρωμα ανεβούν για να την κατακτήσουν
και πάρουνε τον θησαυρό μεσ' από την καρδιά της.

Κι αν σε φουρτούνα φοβερή βρεθεί να πολεμάει
τον Αϊ Νικόλα ικέτεψε να έρθει να βοηθήσει
να γαληνέψει τον καιρό, πριν στο βυθό να πάει
κουφάρι σάπιο ακίνητο, αυτή μην καταντήσει.

Κι όταν απάνεμο λιμάνι σου ζητήσει να λαγιάσει
μην αρνηθείς, λόγια θα πει πολλά για ν' αλαφρύνει.
Μα μόλις νιώσεις τα σχοινιά πως θε’ να σπάσει
λύσ' τα, γι' άλλο ελεύθερο ταξίδι θε’ να φύγει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2006