Σκληρά κι απόψε τα μυστήρια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκληρά κι απόψε τα μυστήρια
με την ευμετάβλητη σελήνη
κατάπληχτη απ'την ουράνια σκοτοδίνη
να γυρεύει ακόμα εγερτήρια

Πάλι τα σκοτάδια του βραδιού
με πολύχρωμες τα έβαψα βαφές
το δήλο και τ'αδηλο με τις παραλλαγές
του θάμπους και του συνεπαρμού

Ρήγμα στη γαλήνη,ψήγμα η περισυλλογή
στάλα στάλα τα υδάτια να ιριδίζουν
οι ιχθύες να ελισσόνται και να σπιθιρίζουν
σε μαγεμένο κύκλο και θεικιά πομπή

Πλουμιστή η πυγολαμπίδα
στέκει στη ξαγρύπνια μου,φάρος θολός
σαλεύει αντάρα ξεχύνεται αστροφώς
σε πλήρη φάση η ορχηστρίδα

Αγάπη γόησσσα πλανεύτρα της ζωής
το καταπέτασμα σε λίγο θα σκισθεί
θα ξανάρθει της εξόδου μου η αυγή
με τον θρίαμβο της πλούσιας σου χλιδής




Θηριώδεις κεραυνοί,θύελλες στους αιθέρες ,ώρες θανατερές
Νύχια ατσαλένια,αστροπόβολων στομάτων καταπαχτές
Με προσμένουνε ανήλεες στιγμές κι ένα καμίνι
Κι ομως εισέρχομαι κι οτι γίνει ας γίνει

Μια επιτάφια πομπή,δοξολογία θλιβερή με κατεβάζει
Απ’τα ψηλά που υψώθηκα,βασιλιάς το διατάζει
Εφιαλτης το ταξίδι στον παραδείσιο Άδη
Τι θα δώ,ψυχή μου κολασμένη,φόβος και τρόμος το σκοτάδι

Ήρεμος είμαι,καταντάει κλασσική η ευδαιμονία
Φυλακισμένα στη σπηλιά τους νηστεύουνε καιρό,τα θηρία
Κι ολα τριγύρω μπόρα στη μαυρίλα ,άγονος χαμός
Τι μακρυά που φαίνεται ο ήλιος,κι .........ο Θεός

Δεν έφθανε ο χιονιάς πέφτει κι η νύχτα οριστικιά
Πως να ξημερώσει τώρα,δεν ξημερώνει πιά
Το λέει η κόλαση μου η μισητή
Φίδι πηχυαίο που σφίγγει την καρδιά μ’επιταγή

Μα τι κι αν λέει εδώ κι εκεί αναλαμπές, την απειλούν
Πρόνεια θεού, οίστροι ρευμάτων απο παντού ορμούν
Κι εγώ στο μέσο ακλόνητος με πλήθος αγωνία
Ξεσπώ σε μια κατάνυξη....... αγία

Θ’αναστηθώ!μονάχα η τελευταία ν’αχτιδοβολήσει στιγμή
Να παρελάσουν τα οράματα η γαλήνη σου σαν απλωθεί
Οι ουρανοί να ξεσκισθούν απο τη βίαιη αστραπή σου
Ν’αναβλαστήσει ο νέος κόσμος,νάρθει η πολλή συγκομιδή σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2013