Ο κόσμος κι εσύ

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πες μου γιατί το θέλησες με τα στοιχειά να μπλέξεις
οι πεθαμένοι έρωτες δε βρίσκουν προκοπή.
Με το σπαθί ξετύλιγες κουβαριασμένες λέξεις
μα την ασπίδα έριξες μπροστά σε μια σιωπή.

Πες μου γιατί με μάγισσες - αγάπες τριγυρίζεις
κι έχεις στο χέρι το φιλί πρόχειρο φυλαχτό.
Σε διώχνουν με τα ξόρκια τους και με χρησμούς γυρίζεις,
ποιον πηγαιμό ξεπούλησες, ποιο σου’λαχε γραφτό;

Αν είν’ ο κόσμος χάρτινος
είναι και μπουρλοτιέρης
πριν να τον σκίσεις, καίγεται.
Μάθε το αν δεν το ξέρεις.

Πες μου γιατί με τα κεριά λάτρεψες τα λιβάνια
είναι που φταίει ο καιρός όσο του φταις εσύ;
Το σώμα σου τα πόθησε της λήθης τα λιμάνια
μα η ψυχή σου πάντοτε κρυφό ήταν νησί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2013