Έρωτας σακάτης

Δημιουργός: Giorgos Pechlivanis

http://xarmolipi.blogspot.gr/2013/03/blog-post_3.html

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέτραγα το κόσμο μου μέσα σε ένα δείλι
τι όμορφο ξημέρωμα χαράζει η αγκαλιά σου,
τα λάθη που θυμήθηκα μου ανάβουν το φυτίλι
κι όλο φωνάζουν δυνατά να φύγω μακρυά σου.

Το είναι μου ανήμπορο για να σκεφτεί πως ήμουν
μήπως και το ελάχιστο σωθεί απ' το παρελθόν,
σε ένα σταθμό αξέχαστα με ρώτησαν ποιος ήμουν
και δε θυμόμουν μάτια μου τι ήθελα απ' το παρών.

Εσύ που έχεις τη δύναμη πάντα να με ανασταίνεις
όταν τα βράδια πνίγομαι στον σκέψεων τα νερά,
ίσως μια μέρα σαν και αυτή να αρχίσεις να μακραίνεις
και εγώ σαν μισοφέγγαρο θα σβήνω στα ρηχά.

Τότε θα είμαι άγγιγμα του ανέμου στα μαλλιά σου
να μη σκεφτείς πως πέρασα σαν μια οφθαλμαπάτη,
τότε θα είμαι άγγιγμα του πόνου στη καρδιά σου
πριν νιώσεις πως αφέθηκες σε 'να έρωτα σακάτη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2013