Περί λύκου σκιάς

Δημιουργός: EKI, Γιώργος Σταματόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατέβα απ' το κατάρτι
εγωισμέ αντάρτη
και άσε τη καρδιά μου
να πέσει στα βαθιά.
Παράτα το τιμόνι
έχουμε μείνει μόνοι
γεμίσανε τ' αμπάρια
με λάθη και σκουριά.

Πριν γίνουν μαλωμένοι
προσκυνητές χαμένοι
υμνούσαν τον βοριά……

Μπροστά και πίσω ξέρα
δε στρίβει η γαλέρα
ας δέσουμε αρόδο
πριν πέσει η νυχτιά.
Γλιστράει η κουβέρτα
θα σου το πω αβέρτα
δεν έχουμε ελπίδα
σε τούτα τα νερά.

Ουρλιάζανε οι κάβοι
δουλέμποροι και σκλάβοι,
φαντάσματα, θεριά……

Δεν βγήκε το φεγγάρι
για κάνε μου μια χάρη
και ρώτα τι μας μέλλει,
το άστρο του βορρά.
…..Τελειώνει η εποχή σας
πότισε το σκαρί σας
περάσανε τα χρόνια
από τα στεγανά.

Στη γέφυρα δεμένοι
ωσάν καταραμένοι
παραληρούν, στεριά………

Μπατάρουμε σαν χάνοι
στο απάνεμο λιμάνι
παντού όπου κοιτάξεις
αρμύρα και φθορά,
μας τέλειωσε το θάρρος,
τα λάφυρα , το βάρος,
σκαρτάραμε ευθύνες
στου τέλους τ' ανοιχτά.

Η πιο σπουδαία ράτσα
φοβόταν τη μπουνάτσα
κι αυτή, την ξαστεριά………

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2006