Φούσκα Παρελθόν

Δημιουργός: ... άρα υπάρχω, Χρηστάκης Μπέστας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Σου χάρισαν τ' αστέρια ένα σώμα
μια θάλασσα και έναν ουρανό
αγάπη δεν του χάρισες ακόμα
ανίστιο κατάρτι μεσιανό.

Σου χάρισαν οι ανάγκες πέντ' αισθήσεις
τη σκέψη σου: της ζήσης θυρεό
μα ο φόβος τη ζωή να διασχίσεις
σε υπόταξε σ' ανεύθυνο θεό.

Σου χάρισαν οι αιώνες μια πατρίδα
τη γλώσσα! μια τροφό πολιτισμού
και δέθηκες μονάχος σ' αλυσίδα
με κλειδαριά ψυχρού ατομισμού.

Σου χάρισαν οι μνήμες ιστορία
τα λάθη σου να μην επαναλάβεις
μα η δύναμη ρουφά αλαζονεία
εμπότισμα μιας ανηκέστου βλάβης...

Σου χάρισε τον έρωτα ένα βέλος
που βρίσκει στόχο πάντα την καρδιά
το ένστικτό σου θα’ χει άγριο τέλος
εσύ θα παραδώσεις τα κλειδιά...

Σου χάρισαν... και τι δε σου χαρίσαν
στη σκέψη -δίχως πίστη- ισορροπώ
αυθύπαρκτος..., ή Μοίρες σε ορίσαν
να ψάχνεις τον "απώτερο σκοπό";

Η Λάχεσις: "Κανείς δε θα το μάθει..."
Κλωθώ: "Το πεπρωμένο των ηθών"
Η Άτροπος -το κίνητρο για πάθη-:
"Το μέλλον, είναι φούσκα παρελθόν"[/font] [/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2013