Έτσι αβασάνιστα

Δημιουργός: MARGARITA

Καλημέρα σε όλους σας....χειροτερεύει ο καιρός...το χιόνι λιώνει όταν το ακουμπάω στη καρδιά μου....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άγγισμα μύστη ήσουν πώς να σ΄ αντισταθώ,
Βαρδάρης δυνατός που με προσπέρασες
γεμάτος σεβασμό, συμπόνια και ανθρωπιά.
Δεν είχα ακούσει πριν ποτέ τέτοια φωνή
ερωτική γλυκόπικρη, θλιμμένη, θυμωμένη
ζυμωμένη με πόθους, πάθη, πόνους,
ηδύγλωσση και δίγλωσση που με παρέσυρε στο
θανατερό στροβίλισμα της μουσικής της.
Ιερή σαν σε ψυχορράγημα τη μία, σαν σε
κλάμα μωρού χαμένου την άλλη, με
λόγια παρήγορα μοιρολογίστρας,
με χαμόγελο ματιάς που τραγουδούσε
Νανούρισμα μάνας σε βύζαγμα, γι αυτό
ξεχάστηκα και σάρωσα τα άσχημα και
όμορφα των δρόμων της ζωής μου, εκεί
που έτρεξα τις ανάσες μου, τις λύπες, τις χαρές.
Ρότα στη λογική δεν άντεξα να κρατήσω να
σβήσω βίαια του νου την ακριβή τρέλα και
της καρδιάς τα μάτια να σφουγγίσω.
Ύψιστη ικεσία στους θεούς να κάμω τον
φόβο μου να διώξουν μην και
χαθώ μέσα στη λίμνη της οδύνης της
ψυχής μου και πάψω να σε αγαπάω
Ω! μάτια μου γλυκά αβασάνιστα εσένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2006