Αντίο ,κύριε Νίκο

Δημιουργός: NIK-TSIK, Μι Ρέ Λα

...δεν είναι αυτονόητο ότι ζούμε....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Αντίο ,κύριε Νίκο


Δεν ήμασταν φίλοι, δεν κάναμε παρέα
αλλά μέναμε στην ίδια γειτονιά ,οι πολυκατοικίες απέναντι…
Ποτέ δεν ήρθες επίσκεψη με τη γυναίκα σου σπίτι μας
και στην Ποτίδαια ,τα καλοκαίρια οι κόρες μας οι συνομήλικες, καμιά φορά έπαιζαν αγαπημένα αλλά τις πιο πολλές φορές μάλωναν…
Δεν ήσουν φίλος, αλλά ήσουν γείτονας, με χαμογελαστές καλημέρες…
άνθρωπος της καθημερινότητάς μου, της ζωής μου, που τη νιώθω αυτονόητη
και σήμερα ,που είδα το χαρτί με τ’όνομά σου στην κολώνα…
μια παγωμάρα στην ψυχή για τα αυτονόητα ,που δεν υπάρχουν …
δεν είναι δεδομένο ότι θα σαι για πάντα εκεί απέναντι με το χαμόγελο
να πίνεις κρασάκια με τους γείτονες στου Αυγουστή
δεν έχει εγγυήσεις η ζωή, γιατί ξεχνάμε πως το «για πάντα» είναι σύντομο;
Τρέξανε τα χρόνια ,κύλησαν σα νερό και ξαφνικά σε βλέπω …
όνομα σε κηδιόχαρτο….[/align]Αντίο Κύριε Νίκο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2013