Ο Άγιος ο θαλασσινός

Δημιουργός: ροβολος, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καράβι θαλασσόδαρτο σε πέλαγο αφρισμένο
ο καπετάνιος σκυθρωπός βαστάει το τιμόνι
τσιγάρο από τα χείλη του κρεμιέται πια σβησμένο
τον Άγιο το θαλασσινό με μάνητα μαλώνει.

Ανάθεμά σε μια και δυο και τρισανάθεμά σε
Άγιε που με παράτησες μονάχο αυτή την ώρα
πόσα κεριά δε σ' άναψα, κάνεις πως δε θυμάσαι
το κύμα θα με καταπιεί, χαράμι πάνε τώρα.

Εκείνος του αποκρίνεται δίχως να του θυμώνει
παιδί μου, μην οργίζεσαι και μη με κατακρίνεις
στα ζόρικα η βαρυγκομιά κανέναν δεν τον σώνει
τα λογικά σου μάζεψε κι άδικο μη μου δίνεις.

Σου 'δωκα χέρι δυνατό τη ρότα για να σιάζει
αετίσιο μάτι και μυαλό που κόβει και που αστράφτει
και τα τερτίπια του καιρού, παιγνίδια τα λογιάζει
έχει τον τρόπο τον σωστό για να τα κάνει ζάφτι.

Και τη φορτούνα σου 'δωκα, που σε θαλασσοδέρνει
στα πόδια σου να στυλωθείς και να την επαλέψεις
όπως δεντρί στον άνεμο που αντέχει και δε γέρνει
σαν το μπορείς, πολέμα το κι άλλο να μη γυρέψεις.

Κι άμα θα 'ρθει στην ώρα της η μπόρα να κοπάσει
στο λιμανάκι το μικρό θα μπεις και θα κουρνιάσεις
αλλοιώτικο θα σε θωρεί η κοπέλα που θα φτάσει
θα λιώνει και θα καρτερεί φιλιά να τη χορτάσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2013