Πανιά κόκκινα

Δημιουργός: annaΤi, Αννα... (όχι του mw...)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρινάκια ολόλευκα, χαρούμενα, εορταστικά,
μιαν αυλή σαν αγκαλιά
και το φτωχικό της καρδιάς μου,
για ‘σένα, μονοκατοικία στην κοκκινιά...

...πανιά κόκκινα...

Ανηφοριές με χωματόδρομους,
ανάσες καθαρές και κουβέντες ντόμπρες.

Τα παραθύρια χτυπούν δυνατά...
στα γυρίσματα του αέρα
-όπως μόνο όσοι νιώθουν δυνατά
ακούνε την καρδιά τους...
...και του διπλανού-.

Πατέρα, φίλε κι αδερφέ,
αντηχείς στο κούφιο μου εντός
και το γεμίζεις...
Με όσα χάθηκαν, όσα κρύβονται ξεχασμένα,
σε γωνιές και σε ντουλάπες.

Μα... δεν θα σου πω το λείπεις,
θα σου πω μοναχά «Σ’ευχαριστώ»...

...εσύ, ξέρεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2013