υπάρχεις, το ξέρω

Δημιουργός: Timeless^, Χριστίνα

δε μπορεί να χάθηκες έτσι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I]καμιά φορά σαν σκέφτομαι της ζήσης μου τα λάθη
στο νου μου έρχεσαι κι'εσύ, φορώντας ρούχα άσπρα
κρατάς ανθούς στα χέρια σου, και αγναντεύεις τ'αστρα
μα δεν τολμάω να το πω, κανένας μη το μάθει.

όσο κι'αν λέν' πως χάθηκες, ξέρω, δεν είν'αλήθεια
μπορεί να 'σαι κάπου μακριά, μα ξέρω πως υπάρχεις
καθώς σ'ακούω να μου λες, ότι κοντά μου θα ρθεις
κι'εσύ αλήθειες μόνο λες και όχι παραμύθια.

και τούτο πάλι, να γυρνάς εδώ φορές - φορές
όταν γελάς, να γίνεσαι στοιχειό μου και κατάρα
κι'εγώ σαν μια παλιά, ξεκούρδιστη κιθάρα
του γέλιου σου να ψάχνω για πάντα τις χορδές.
[/align][/I]
27.03.13

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2013