Αντανακλαση

Δημιουργός: Στουραϊτης, Στουραϊτης Νικόλαος

η αντανακλαση μου ενα βραδυ στο λεωφορειο πηγαινοντας καπου μου φανηκε σαν ενα"οχημα φαντασμα που κουβαλουσε ψυχες,με διαφορετικο προορισμο η καθε μια,που απλως εκπληρωναν την πορεια τους στο χρονο",τη θεωρησα ακρως ποιητικη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζωντανος
σ' ένα αδειο λεωφορειο
κοιταζω τον κοσμο των σκοτεινιασμενων εαυτων,
χαμενες ψυχες ανακλωνται στο τζαμι
υποδυομαι τον ηρωα
σε ασπρομαυρη ταινια.
Ματαιοι κυνηγοι
μιας αχρονης ευτυχιας
Ταξιδευουμε χωρις οδηγο σε αγνωστη πορεια.
Φυση νεκρη,
παγωμενα πεζοδρομια,
υπαρχει κανεις?
Μια βουβη οπτασια
με παγωμενο βλεμμα
εικονα γνωριμη αντικρυ στο τζαμι
εικονα του Εγω με σαρκα και αιμα.
Μοναχικος στρατιωτης
σε αμαχο καστρο
μικρος πριγκηπας
σ' απομακρο αστρο
αβυθομετρητο μυστηριο
του καθαρου Είναι
πυρινο πουλι στον κρυο καιρο τη φλογα σου δινε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2006