Και βρεθηκα στη γη Δημιουργός: antixaso Η μεγαλυτερη θυσια της αγαπης ειναι να μενεις για παντα φιλος της Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Καθομαι σε μια ακρη του γκρεμου
Τωρα που τα χρωματα του ηλιου παιζουν με τα συννεφα και χρωματα γεμιζει ο ουρανος.
Απο μικρος μου αρεσαν τα συννεφα.....
Τα ασπρα αυτα συννεφα που χρωμα παιρναν απο το φως του ηλιου οταν μας χαιρετα
Τα πρωτα κοκκινα να σε ζεσταινουν και αργοτερα πορτοκαλι να σου θυμιζουν μια μεγαλη αγαπη....
Καθομαι καθε απογευμα εκει στην ακρη του γκρεμου να τα κοιτω.
Θυμημηθηκα εσενα που καποτε μου εμαθες να πετω
Τοτε που με εμαθες μαζι σου να πετω στα συννεφα
Τοτε που σκαρφαλωνα ψηλα για να σε δω
Να σε βλεπω να χαμογελας κα εμενα εγω να γραφω πανω με το δαχτυλο σαγαπω...
Μου τοχες πει θυμαμαι ....μη δενεσαι μαζι μου.....
Εγω ομως εμαθα πως ειναι η ζωη στα συννεφα μαζι σου....
Εσυ ξανθια με τα μελί σου ματια οτι κοιτουσες σαν ψευτικο φαινοτανε μπρος στην ομορφια σου....
Κιεγω απλα να κρεμομαι για ενα φιλι απο τα χειλη σου....
Υπαρχουν και οι στιγμες που τα δακρυα ειναι απο ευτυχια....
Ταξιδια με εκανες πολλα .....
Εγω πιασμενος απο τα μακρυα μαλλια σου να τα φιλω και να ταξιδευω....
Αιχμαλωτος στα ματια σου μεσα να τριγυρναω
Να βλεπω μια ζωη πλασμενη απο συννεφα...
Μοίραζες στην πλαση καθε πρωι αρωματα απο αγριολουλουδα....
Και το απογευμα μαζευες σαν το σταχυ τις ηλιαχτιδες του ηλιου αγκαλια ,
και ολες μαζι φωτιζαν με χρωματα αγγελικα το προσωπο σου.
Η θαλασσα εβαφε με μπλε σκιες τα βλεφαρα σου και ο ηλιος που επεφτε το σουρουπο εδινε το ροζ στα μαγουλα σου....
Δεν ησουν απλα ομορφη......Ησουν μαγικη....
Ειμαι ακομα στο γκρεμο και σε κοιταω......
Γιατι με αφησες καρδια μου σε τουτο το βουβο μερος....
Ψιχαλιζει......
Ισως να περνας παλι απο πανω μου....
Μοιραζεις παλι αρωματα τουτο το απογευμα στην πλαση...το αισθανομαι
Θυμαμαι τοτε που με πηρες αγκαλια πως μοσχοβολουσε το κορμακι σου
Ετσι μοσχοβολουν τα παντα γυρω .....
Σιγουρα εισαι εδω...
Περνας απο κοντα μου....
Απλωνω το χερι και περπατω στην ακρη....
Νομιζω οτι θα με αγκαλιασεις......
Κανω ενα ακομη βημα.......
Και ομως πεφτω.....γιατι δεν με πηρες παλι αγκαλια!!!
Ισως γιατι εσυ ησουν μονο ενα περαστικο απο τη ζωη μου ονειρο....
Τρεχουν τα δακρυα μου που δεν με σαγκαλιασες.....
Ερχεται το φεγγαρι, σκουπιζει τα δακρυα μου η πανσεληνος με παιρνει αγκαλια και με βαζει πανω της να σε κοιτω
Εισαι με καποιον που σε κοιτα οπως εγω......
Ετουτος σαγαπαει.
Τουλαχιστον σε βλεπω απο μακρυα να ταξιδευεις αυτον που αγαπας πραγματικα.
Νασαι καλα καρδια μου.....
Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2013 |