Ευτυχώς

Δημιουργός: Jorlin

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου ‘πες κάντο
Και μη φοβάμαι μήπως σαπίσω
Ήξερες είπες έναν τρόπο
Ν’ απολιθωθώ ανώδυνα και άοσμα

Σε κοίταξα τότε καλά-καλά
Σε πίστεψα
Και έφριξα...

Σιγά, ένα τακ είναι, είπες
Ένα τακ
Σαν ύστατος χτύπος του ρολογιού της ζωής
Που σημαίνει τα διάφορα στάδιά της
- Γιατί αυστηρά από στάδια χρονικά αποτελείται η ζωή,
μην είμαι αφελής –
Τακ – ενθουσιάζεσαι με τα πάντα
Τακ – πονάς ή ηδονίζεσαι, πειραματίζεσαι
Τακ – δεν πονάς πια, ούτε και τίποτα άλλο, διότι κατασταλάζεις, συμβιβάζεσαι...

Πέτρινε άνθρωπε, τρομαχτικέ
Όταν σε πρωτογνώρισα μου ‘μοιαζες κάπως
Βάζω το χέρι μου στη φωτιά
Τώρα όμως
Τώρα...
Ίσως γι’ αυτό να σκαρώνω εκούσια στο σώμα μου τόσες πληγές
Για να βεβαιώνομαι πως έχω ακόμα σάρκα κι αίμα
Και να καθησυχάζω τον εαυτό μου
Διότι όταν σε πρωτογνώρισα μου ‘μοιαζες κάπως
Όμως τώρα τρέμω, τρέμω, τρέμω
Μήπως αθέλητα σου έχω μοιάσει εγώ

Ευτυχώς που ‘ρχονται ενίοτε κι αυτές οι νύχτες
Που ξανά από αρχαίους πόνους υποφέρω
Νύχτες που αναγνωρίζω το πρόσωπο ενός οικείου φόβου
Να με κατασκοπεύει μασκοφορεμένο απ’ το παράθυρο
Και τότε σκέφτομαι, αλλόκοτα ανακουφισμένη
«Πάλι καλά που ‘ναι εδώ ακόμα αυτός
Με δήθεν ιερό καθήκον από ένα κάτι επικίνδυνα πολυπόθητο να μ’ αποτρέψει
Πάλι καλά που ‘ναι εδώ ακόμα αυτός
Νούμερο ένα δύσμορφος του ανεκτίμητου φρουρός
Διότι για να ‘ναι εδώ σημαίνει
Πως κάπου εδώ γύρω υπάρχει ζωντανή κι εκείνη
Που τόσο επίμονα αυτός περιφρουρεί

Εκείνη
Η Ευτυχία»
...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2013